zasadniczy

zasadniczy
1. «dotyczący zasady, opierający się na zasadzie; podstawowy, główny, najważniejszy»

Zasadniczy argument.

Zasadnicza cecha czegoś.

Zasadnicze różnice.

Zasadnicze wiadomości z prawa, z historii.

W sposób zasadniczy.

∆ Zasadnicza szkoła zawodowa «dwuletnia lub trzyletnia szkoła zawodowa, kształcąca rzemieślników, wykwalifikowanych robotników»
jęz. Podmiot zasadniczy «najważniejszy wyraz podmiotu rozwiniętego»
∆ Orzeczenie zasadnicze «nadrzędny wyraz orzeczenia rozwiniętego»
praw. Ustawa zasadnicza «ustawa nadrzędna wobec innych ustaw, która może ulec zmianie tylko w trybie specjalnym»
sport. wojsk. Postawa zasadnicza «postawa na baczność»
wojsk. Zasadnicza służba wojskowa «obowiązkowa czynna służba wojskowa, polegająca na odbywaniu szkolenia w jednostkach wojskowych przez szeregowców i podoficerów»
◊ Zasadnicza rozmowa «rozmowa bardzo poważna, w której porusza się ważne dla kogoś sprawy, decydujące o czymś»
2. «nie odstępujący od zasad, zawsze się nimi kierujący; pryncypialny»

Był bardzo zasadniczy w swoim postępowaniu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • zasadniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stanowiący punkt wyjścia, podstawę czegoś; główny, najważniejszy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zasadnicze cechy. Zasadniczy argument, dowód na coś.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • fundamentalny — «zasadniczy, podstawowy, główny» Fundamentalna teza, ustawa. Układ o fundamentalnym znaczeniu. ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

  • biegun — 1. Być, stać itp. na dwóch biegunach, na (dwóch) przeciwnych, przeciwległych biegunach «różnić się od siebie w sposób zasadniczy, reprezentować przeciwstawne stanowiska, poglądy, płaszczyzny itp., stanowić krańcowe przeciwieństwa»: Jesteśmy na… …   Słownik frazeologiczny

  • bezwzględny — bezwzględnyni, bezwzględnyniejszy 1. «nie mający względów dla innych; świadczący o surowości, okrucieństwie; surowy, okrutny» Bezwzględny przełożony. Bezwzględne postępowanie. Być coraz bezwzględniejszym dla kogoś, w stosunku do kogoś. Być… …   Słownik języka polskiego

  • czynnik — m III, D. a, N. czynnikkiem; lm M. i 1. «jedna z przyczyn działających, wywołujących skutek; jeden ze składników warunkujących coś, rozstrzygających o czymś» Czynnik decydujący, istotny, stały, ważny, zasadniczy. Czynniki klimatyczne, ekonomiczne …   Słownik języka polskiego

  • elementarny — elementarnyni, elementarnyniejszy 1. «podstawowy, zasadniczy, najprostszy» Elementarne pojęcie. Elementarne wiadomości. Elementarne potrzeby. Wykształcenie elementarne. ∆ Szkoła elementarna «publiczna szkoła początkowa utworzona w XVIII w. przez… …   Słownik języka polskiego

  • generalny — generalnyni 1. «dotyczący ogółu, obejmujący ogół ludzi albo zjawisk, faktów; ogólny, powszechny» Generalne obrady, generalny zjazd. Generalny przegląd. ∆ Próba generalna «próba ostateczna, bezpośrednio poprzedzająca właściwe występy,… …   Słownik języka polskiego

  • główny — głównyni, głównyniejszy «najważniejszy, podstawowy, zasadniczy» Główna ulica. Główne wejście. Główna rola w sztuce. Główny projektant. Główny księgowy. ∆ Główna wygrana «największa wygrana na loterii» ∆ Nawa główna «nawa środkowa, prowadząca do… …   Słownik języka polskiego

  • homologiczny — «wykazujący zgodność, odpowiedniość» ∆ biol. Narządy homologiczne «narządy różnych zwierząt, które mają taki sam zasadniczy plan budowy, takie samo umiejscowienie i pochodzenie, natomiast mogą pełnić zupełnie odmienne funkcje» ∆ chem. Szeregi… …   Słownik języka polskiego

  • istotny — istotnyni 1. «stanowiący istotę kogoś, czegoś; charakterystyczny, główny, podstawowy, ważny, zasadniczy» Istotne momenty dyskusji. Poruszyć w referacie istotne sprawy. 2. «rzeczywisty, prawdziwy, faktyczny, już istniejący» Być istotnym sprawcą… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”