zaskakiwać

zaskakiwać

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zaskakiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zaskakiwaćkuję, zaskakiwaćkuje, zaskakiwaćany {{/stl 8}}– zaskoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zaskakiwaćczę, zaskakiwaćczy, zaskakiwaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • fakt — 1. Fakt dokonany «zdarzenie, sytuacja, które już zaistniały i nie można ich zmienić»: Wschodnią granicę Polski chciał Dmowski uregulować przy pomocy polityki faktów dokonanych. DzN 1 2/1981. 2. Fakt faktem; to fakt «istotnie, rzeczywiście, tak… …   Słownik frazeologiczny

  • gra — 1. Czysta gra a) «gra zgodna z regułami»: Była to czysta gra (...) rywalizacja zespołowa w najlepszej formie. Roz bezp 1996. b) «postępowanie uczciwe, zgodne z zasadami»: Polityka nie jest czystą grą. Nie można jednocześnie być politykiem i sobą …   Słownik frazeologiczny

  • stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego

  • szokować — ndk IV, szokowaćkuję, szokowaćkujesz, szokowaćkuj, szokowaćował, szokowaćowany «wywoływać szok, wstrząs psychiczny; mocno zaskakiwać czymś niespodziewanym; razić» Szokować tajemniczością, niezwykłością, nowościami. Szokować widownię, publiczność …   Słownik języka polskiego

  • zaskakujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. zaskakiwać (p.) zaskakujący w użyciu przym. «niespodziewany, zadziwiający, szokujący» Zaskakujący widok. Zaskakujący wygląd. Zaskakująca sytuacja …   Słownik języka polskiego

  • zaskoczyć — dk VIb, zaskoczyćczę, zaskoczyćczysz, zaskoczyćskocz, zaskoczyćczył, zaskoczyćczony zaskakiwać ndk VIIIb, zaskoczyćkuję, zaskoczyćkujesz, zaskoczyćkuj, zaskoczyćiwał, zaskoczyćiwany 1. «napaść niespodziewanie na nie przygotowanego do obrony;… …   Słownik języka polskiego

  • błyskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, błyskaćam, błyskaća, błyskaćają {{/stl 8}}– błysnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, błyskaćnę, błyśnie, błyśnij, błyskaćnąłem, błyskaćnął, błyskaćnęła || błyskaćsła, błyskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chwytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, chwytaćam, chwytaća, chwytaćają, chwytaćany {{/stl 8}}– chwycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, chwytaćcę, chwytaćci, chwyć, chwytaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odmóżdżać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odmóżdżaćam, odmóżdżaća, odmóżdżaćają, odmóżdżaćany {{/stl 8}}– odmóżdżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, odmóżdżaćżdżę, odmóżdżaćżdży, odmóżdżaćżdżony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś przestaje samodzielnie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”