zaszczebiotać

dk IX, \zaszczebiotaćoczę a. \zaszczebiotaćocę, \zaszczebiotaćoczesz a. \zaszczebiotaćocesz, \zaszczebiotaćocz, \zaszczebiotaćał, rzad. I, \zaszczebiotaćam, \zaszczebiotaćasz, \zaszczebiotaćają, \zaszczebiotaćaj

1. «o ptakach: wydać szczebiot; zaćwierkać, zaświergotać»

Wróble zaszczebiotały w gałęziach.

2. żart. czasem iron. «zwykle o dzieciach i kobietach: odezwać się pieszczotliwie, powiedzieć coś szczebiocząc»

Niemowlę zaszczebiotało do matki.