- zataszczyć
- dk VIb, \zataszczyćczę, \zataszczyćczysz, \zataszczyćtaszcz, \zataszczyćczył, \zataszczyćczonypot. «z trudem zanieść, zaciągnąć coś gdzieś; zawlec»
Zataszczyć walizkę do pociągu.
Słownik języka polskiego . 2013.
zataszczyć
Look at other dictionaries:
zataszczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zataszczyćczę, zataszczyćczy, zataszczyćczony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zanieść gdzieś coś ciężkiego, niewygodnego, z wielkim wysiłkiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zataszczyć walizki na dworzec, paczkę do domu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatargać — dk I, zatargaćam, zatargaćasz, zatargaćają, zatargaćaj, zatargaćał, zatargaćany 1. pot. «gwałtownie pociągnąć, mocno szarpnąć czymś; targnąć, zatrząść» Chwycił go za ucho i zatargał. Wiatr zatargał gałęziami drzew. przen. Zatargał nim gniew. 2.… … Słownik języka polskiego
zatargać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zatargaćam, zatargaća, zatargaćają, zatargaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wprawić coś w gwałtowny ruch; silnie, gwałtownie poruszyć, potrząsnąć czymś; także: zacząć targać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
