zatargać

zatargać: dk I, \zatargaćam, \zatargaćasz, \zatargaćają, \zatargaćaj, \zatargaćał, \zatargaćany

1. pot. «gwałtownie pociągnąć, mocno szarpnąć czymś; targnąć, zatrząść»

Chwycił go za ucho i zatargał.

Wiatr zatargał gałęziami drzew.

przen.

Zatargał nim gniew.

2. posp. «zanieść coś z trudem, zaciągnąć, zawlec coś; zataszczyć»

Zatargać szafę na piętro.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

zatargać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zatargaćam, zatargaća, zatargaćają, zatargaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wprawić coś w gwałtowny ruch; silnie, gwałtownie poruszyć, potrząsnąć czymś; także: zacząć targać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
za- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasowniki oznaczające osiągnięcie celu, skutku, ukończenie procesu, np.: {{/stl 7}}{{stl 8}}zagrać {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}zaśpiewać {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias