- zatrudniony
- \zatrudnionynieniimiesł. przymiotnikowy bierny czas. zatrudnić (p.)zatrudniony, zatrudniona w użyciu rzecz. «ten, kto gdzieś pracuje, wykonuje określoną pracę zawodową»
Liczba zatrudnionych wzrasta.
Słownik języka polskiego . 2013.
zatrudniony
Look at other dictionaries:
zatrudniony — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. Ia, zatrudnionynieni {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto ma płatne zajęcie, pracuje gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzrasta liczba zatrudnionych w sektorze prywatnym. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nitowniczy — «zatrudniony przy nitowaniu; służący do nitowania, używany przy nitowaniu» Brygady nitownicze. Młotek nitowniczy … Słownik języka polskiego
radca — m odm. jak ż II, DCMs. radcacy; lm M. radcacy (radcacowie), DB. radcaców «urzędnik w administracji państwowej odpowiedzialny za pewien dział» Starszy radca. ∆ Radca prawny «prawnik zatrudniony w jakimś przedsiębiorstwie, jakiejś instytucji, który … Słownik języka polskiego
betoniarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «robotnik zatrudniony przy betonowaniu czegoś, wyrabiający przedmioty z betonu» Brygada betoniarzy … Słownik języka polskiego
bezczynny — bezczynnynni «nic nie robiący, niczym nie zatrudniony; nie wypełniony pracą, zajęciem» Bezczynne życie. Bezczynne ręce. Bezczynne dni. Byli bezczynni. Pozostawać bezczynnym … Słownik języka polskiego
cembrowacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «robotnik zatrudniony przy cembrowaniu» … Słownik języka polskiego
chałupnik — m III, DB. a, N. chałupnikkiem; lm M. chałupnikicy, DB. ów 1. «rzemieślnik zatrudniony w chałupnictwie» Praca spółdzielczych chałupników. 2. hist. «dawniej: chłop bezrolny posiadający tylko chałupę z obejściem i ogrodem, niegdyś obowiązany… … Słownik języka polskiego
chłopiec — m II, DB. chłopiecpca, C. chłopiecpcu, W. chłopiecpcze; lm M. chłopiecpcy, DB. chłopiecpców 1. «dziecko płci męskiej; syn; chłopak» Urodzić chłopca. Internat dla chłopców. Chłopcy bawili się w Indian. 2. pot. «młody mężczyzna; młodzieniec» Jakiż… … Słownik języka polskiego
dejman — m IV, DB. a, Ms. dejmannie; lm M. i, DB. ów żegl. «marynarz dorywczo zatrudniony na statku, w czasie postoju w porcie, zastępujący członka załogi» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
dezynfektor — m IV, D. a, Ms. dezynfektororze 1. B.=D.; lm M. dezynfektororzy, DB. ów «człowiek zatrudniony przy dezynfekowaniu, przeprowadzający dezynfekcję» 2. B.=M.; lm M. y «przyrząd służący do dezynfekowania, odkażania» … Słownik języka polskiego
