- zatupać
- dk IX, \zatupaćpię, \zatupaćpiesz, \zatupaćtup, \zatupaćał«tupnąć parę razy; wydać tupot, dać się słyszeć jako tupot»
Zatupać z radości, z gniewu.
Na schodach zatupały kroki.
Słownik języka polskiego . 2013.
zatupać
Look at other dictionaries:
zatupać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, zatupaćpię, zatupaćpie {{/stl 8}}{{stl 7}} wydać, spowodować powstanie odgłosu tupania; tupnąć kilkakrotnie lub zacząć tupać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatupał ze złości. Ktoś zatupał na schodach. Obcasy zatupały na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatupotać — dk IX, zatupotaćoczę (zatupotaćocę), zatupotaćoczesz (zatupotaćocesz), zatupotaćocz, zatupotaćał «dać się słyszeć jako tupot; zastukać nogami, butami; zatupać» Zatupotać bosymi nogami na podłodze. W ciemności zatupotały kroki … Słownik języka polskiego
