- zawadiaka
- m odm. jak ż III, CMs. \zawadiakaace; lm M. te \zawadiakaaki, ci \zawadiakaacy, DB. \zawadiakaków«człowiek skłonny do wywoływania awantur; zabijaka, awanturnik»
Był znanym zawadiaką.
Słownik języka polskiego . 2013.
zawadiaka
Look at other dictionaries:
zawadiaka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIb a. VIb, CMc. zawadiakaace; lm M. zawadiakaki || zawadiakaacy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek o awanturniczym usposobieniu, stale szukający zaczepki, okazji do zwady; zabijaka, awanturnik {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hałaburda — m odm. jak ż IV, CMs. hałaburdardzie; lm M. hałaburdady, DB. hałaburdadów przestarz. «awanturnik, zawadiaka, krzykacz» Porywczy, sławny hałaburda. Poskromić hałaburdę. ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
hulajdusza — m odm. jak ż II, DCMs. hulajduszaszy; lm M. hulajduszasze, D. hulajduszaszów (hulajduszaszy), B. hulajduszaszów (hulajduszasze) przestarz. «człowiek lubiący hulać; hulaka, zawadiaka» … Słownik języka polskiego
junak — m III, DB. a, N. junakkiem; lm M. ci junakacy, te i, DB. ów 1. książk. «odważny, dziarski, pełen fantazji młody mężczyzna; chwat, zuch, śmiałek, zawadiaka» Sławny, śmiały junak. 2. «członek młodzieżowych ochotniczych hufców pracy» … Słownik języka polskiego
kogucik — m III, DB. a, N. kogucikkiem; lm M. i 1. zdr. od kogut (zwykle w zn. 1) Młody kogucik piał na płocie. przen. «czupurny chłopiec, zawadiaka» 2. «zabawka lub inny przedmiot w kształcie koguta» Blaszany odpustowy kogucik. Kogucik z piernika … Słownik języka polskiego
kogut — m IV, DB. a, Ms. kogutucie; lm M. y 1. «samiec kury domowej; także samiec bażanta, cietrzewia i większości innych kuraków» Barwnie upierzony kogut. Pianie koguta. Walki kogutów. Zaperzyć się jak kogut. przen. pot. lm DB. ów a) «mężczyzna… … Słownik języka polskiego
wybitka — ż III, CMs. wybitkatce; lm D. wybitkatek przestarz. «bójka, bijatyka» dziś tylko we fraz. pot. Ktoś (dobry, skory itp.) do wypitki i do wybitki «dobry kompan w zabawie, w bijatyce; zawadiaka» … Słownik języka polskiego
zabijaka — m odm. jak ż III, CMs. zabijakaace; lm M. zabijakaki, DB. zabijakaków pot. «człowiek skłonny do wszczynania bójek, burd; awanturnik, zawadiaka» … Słownik języka polskiego
заведіяка — (387) (zawadiaka) [MО,III] … Толковый украинский словарь
kogut — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. kogutucie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samiec kury, bażanta i większości innych kuraków : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kogut zapiał trzy razy. Walki kogutów. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
