- zawdzięczać
- ndk I, \zawdzięczaćam, \zawdzięczaćasz, \zawdzięczaćają, \zawdzięczaćaj, \zawdzięczaćał«mieć coś dzięki komuś lub czemuś»
Sukcesy zawdzięczał swojej pracowitości.
Zawdzięczała wiele przyjaciółce.
Słownik języka polskiego . 2013.
zawdzięczać
Look at other dictionaries:
zawdzięczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zawdzięczaćam, zawdzięczaća, zawdzięczaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć coś dzięki komuś lub czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawdzięczać wiele rodzinie, mistrzowi. Zawdzięczać komuś życie. Spokój zawdzięczała swojej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ocalenie — n I 1. rzecz. od ocaleć. 2. lm D. ocalenieeń «ratunek, wybawienie» Szukać, wyglądać, wypatrywać ocalenia. Zawdzięczać komuś (czemuś) ocalenie … Słownik języka polskiego
rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… … Słownik języka polskiego
więcej — 1. «stopień wyższy od dużo, wiele» a) «oznacza zwiększoną względem czegoś liczbę, ilość, miarę; przysłówek używany także w porównaniach (zwykle ze sprecyzowaniem stopnia zwiększenia czegoś, z określeniem dolnej granicy); ponad stan dotychczasowy» … Słownik języka polskiego
