- zawinąć
- dk Vb, \zawinąćnę, \zawinąćniesz, \zawinąćwiń, \zawinąćnął, \zawinąćnęła, \zawinąćnęli, \zawinąćnięty, \zawinąćnąwszy - zawijać ndk I, \zawinąćam, \zawinąćasz, \zawinąćają, \zawinąćaj, \zawinąćał, \zawinąćany1. «okręcić coś czymś dookoła, osłonić czymś kogoś lub coś ze wszystkich stron; opakować, otulić, owinąć w coś»
Zawinąć dziecko w koc.
Zawinąć paczkę w papier.
Zawinąć skaleczony palec bandażem.
∆ Zrazy zawijane «płaskie kawałki mięsa zwinięte w ruloniki wypełnione farszem»2. «podwinąć, zakręcić brzeg czegoś np. dla uchronienia przed zamoczeniem, zabłoceniem; zakasać»Zawinąć rękawy koszuli.
3. «o statku: przypłynąć, wpłynąć; przypłynąć statkiem»Zawinąć do portu, do przystani.
Statek zawijał do wielu portów.
zawinąć się - zawijać się1. «owinąć, otulić siebie czymś»Zawinąć się w kołdrę, w koc, kołdrą, kocem.
2. «zostać zawiniętym, zagiętym do góry (zwykle o brzegu czegoś); o czymś wiotkim: okręcić się wkoło czegoś»Zawinęły się rogi kołnierzyka.
Nogawka mu się zawinęła.
3. tylko dk «szybko coś zrobić, zakrzątnąć się koło czegoś»Szybko się zawinęła i przygotowała obiad.
◊ Zawinąć się koło czegoś «poczynić starania w jakiejś sprawie; zadbać o coś»4. tylko dk, pot. «umrzeć nieoczekiwanie, nagle»Zawinął się w dwa dni.
Słownik języka polskiego . 2013.