Zbaczać z drogi, z szosy.
Zboczyć na lewo, na prawo.
Zboczyć w las, w pole.
Zboczyć z obranego kierunku, kursu.
Zbaczać z tematu.
Słownik języka polskiego . 2013.
zboczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zbaczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbaczać — → zboczyć … Słownik języka polskiego
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
prosty — Być na prostej drodze do czegoś zob. droga 2. Chodzić, iść prostą drogą zob. droga 3. Coś (jest) proste jak drut zob. drut 1. Coś prowadzi, zmierza prostą drogą do czegoś zob. droga 6. Ktoś prosty jak świeca zob. świeca 1. Prosty jak strzała zob … Słownik frazeologiczny
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
pobłądzić — dk VIa, pobłądzićdzę, pobłądzićdzisz, pobłądzićbłądź, pobłądzićdził 1. «nieświadomie zboczyć z właściwej drogi, zmylić drogę; zbłądzić, zabłądzić» Pobłądzić w lesie. W tak gęstej mgle łatwo można było pobłądzić. Wziął przewodnika, aby nie… … Słownik języka polskiego
poskręcać — dk I, poskręcaćam, poskręcaćasz, poskręcaćają, poskręcaćaj, poskręcaćał, poskręcaćany 1. «skręcić, zwinąć wiele czegoś; skręcić coś w wielu miejscach» Wybuch poskręcał szyny, przewody. Fryzjer zbyt mocno poskręcał włosy. 2. «o większej liczbie… … Słownik języka polskiego
pozjeżdżać — dk I, pozjeżdżaćam, pozjeżdżaćasz, pozjeżdżaćają, pozjeżdżaćaj, pozjeżdżaćał 1. «o wielu osobach, pojazdach itp.: kolejno zjechać w dół» Pozjeżdżali z góry na sankach. Samochody pozjeżdżały do podziemnego garażu. 2. «o wielu osobach, pojazdach… … Słownik języka polskiego
trasa — ż IV, CMs. trasasie; lm D. tras 1. «szlak komunikacyjny, linia komunikacyjna; także ważniejsza droga, ulica; arteria» Trasa kolejowa, tramwajowa, autobusowa. Trasa szybkiego ruchu. Ruchliwa, zatłoczona trasa. Mieszkać na trasie Warszawa Otwock. 2 … Słownik języka polskiego
wpaść — dk Vc, wpadnę, wpadniesz, wpadnij, wpadł, wpadłszy wpadać ndk I, wpaśćam, wpaśćasz, wpaśćają, wpaśćaj, wpaśćał 1. «padając, lecąc zagłębić się w coś, trafić, dostać się do wnętrza czegoś» Wpaść do wody, do rzeki. Wpaść do dołu, w dół. Wpadł po… … Słownik języka polskiego
