- zbrodnia
- ż I, DCMs. \zbrodniani; lm D. \zbrodniani1. «poważne przestępstwo naruszające normy społeczno-etyczne, np. zabójstwo, ciężkie pobicie kogoś, w prawie polskim zagrożone karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od 3 lat albo najsurowszą karą pozbawienia wolności na 25 lat lub karą śmierci»
Haniebna, karygodna zbrodnia.
Miejsce zbrodni.
Narzędzie zbrodni.
Popełnić zbrodnię.
Splamić się zbrodnią.
Odpowiadać za zbrodnię.
Zarzucić komuś zbrodnię.
Zbrodnia to niesłychana, pani zabija pana. (Mickiewicz)
∆ Zbrodnia ludobójstwa «zbrodnia polegająca na działaniu w zamiarze zniszczenia (w całości lub w części) określonej grupy narodowej, etnicznej, rasowej lub religijnej, np. hitlerowska eksterminacja Żydów w okresie II wojny światowej»∆ Zbrodnie przeciw ludzkości «morderstwa, eksterminacje, niewolnicze podporządkowanie i inne nieludzkie czyny popełniane wobec ludności cywilnej w czasie wojny lub pokoju (np. zbrodnie hitlerowskie w krajach okupowanych w czasie II wojny światowej)»∆ Zbrodnie przeciw pokojowi «zbrodnie polegające na przygotowywaniu, wszczęciu lub prowadzeniu wojny napastniczej, a także na prowadzeniu wojny z pogwałceniem traktatów i porozumień międzynarodowych»∆ Zbrodnie wojenne «prowadzenie wojny napastniczej, czyny przestępcze nie usprawiedliwione koniecznością wynikającą z działań wojskowych, wynikające z naruszenia prawa międzynarodowego (np. nieludzkie obchodzenie się z ludnością cywilną okupowanego kraju, mordowanie chorych, rannych, jeńców, zakładników, deportacje ludności cywilnej na przymusowe roboty, rabunek, burzenie miast itp.)»◊ Zbrodnia doskonała «zbrodnia tak obmyślona, że nie pozostawia żadnych poszlak, które by pozwalały ją wykryć»2. «czyn zasługujący pod względem moralnym na najwyższe potępienie»Zbrodnią byłoby zabronić jej się uczyć.
Poczytywać coś komuś za zbrodnię.
Słownik języka polskiego . 2013.