- zbroczyć
- dk VIb, \zbroczyćczę, \zbroczyćczysz, zbrocz, \zbroczyćczył, \zbroczyćczonyksiążk. «unurzać (we krwi), zmoczyć (krwią); o krwi: wypływając zakrwawić»
Ręce zbroczone krwią.
Krew z rany zbroczyła opatrunek.
Słownik języka polskiego . 2013.
zbroczyć
Look at other dictionaries:
krew — ż V, DCMs. krwi, W. krwi, blm 1. «płynna tkanka krążąca w układzie żył i tętnic kręgowców, składająca się z płynnego osocza i krwinek; dostarcza tkankom tlen z narządów oddechowych i zabiera dwutlenek węgla, rozprowadza substancje odżywcze i… … Słownik języka polskiego
oblać — dk Xb, oblaćleję, oblaćlejesz, oblaćlej, oblaćlał, oblaćlali a. oblaćleli, oblaćlany oblewać ndk I, oblaćam, oblaćasz, oblaćają, oblaćaj, oblaćał, oblaćany 1. «polać czymś po wierzchu, ze wszystkich stron pokryć płynem» Oblać kartofle sosem.… … Słownik języka polskiego
okrwawić — dk VIa, okrwawićwię, okrwawićwisz, okrwaw, okrwawićwił, okrwawićwiony rzad. okrwawiać ndk I, okrwawićam, okrwawićasz, okrwawićają, okrwawićaj, okrwawićał, okrwawićany, rzad. «zalać, zbroczyć krwią; zakrwawić, pokrwawić» Okrwawione stopy.… … Słownik języka polskiego
skrwawić — dk VIa, skrwawićwię, skrwawićwisz, skrwaw, skrwawićwił, skrwawićwiony zwykle w imiesł. biernym «zbroczyć, zalać, splamić krwią; pokrwawić» Skrwawiona twarz. Skrwawione ręce. Skrwawione zwierzę. Skrwawione bandaże. Skrwawiona odzież. ◊ Skrwawić… … Słownik języka polskiego
