- zbytnik
- m III, DB. -a, N. \zbytnikkiem; lm M. ci \zbytnikicy, te -i, DB. -ówprzestarz. dziś żart. «ten, kto lubi zbytkować, figlować; psotnik»
Jakiś zbytnik zrobił mi psikusa.
Słownik języka polskiego . 2013.
zbytnik
Look at other dictionaries:
figlarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów «ten, kto płata figle, kto psoci; żartowniś, psotnik, swawolnik, zbytnik» Wielki, złośliwy figlarz … Słownik języka polskiego
