- zbytnio
- «zanadto, za bardzo, nadmiernie»
Zbytnio mu ufała.
Nie bierz sobie tego zbytnio do serca.
Słownik języka polskiego . 2013.
Zbytnio mu ufała.
Nie bierz sobie tego zbytnio do serca.
Słownik języka polskiego . 2013.
zbytnio — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} przekraczając pewną miarę, za bardzo, nadmiernie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbytnio komuś wierzyć. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nazbyt — «zbytnio, nadmiernie, przesadnie; za bardzo» Był nazbyt tęgi. Jest nazbyt słaby, by pracować. ∆ Aż nazbyt «w dużym, w za dużym stopniu» ∆ Nie nazbyt «nieprzesadnie, w miarę; z zachowaniem umiaru, ostrożności» Ktoś nie nazbyt grzeczny … Słownik języka polskiego
rozgorączkować — dk IV, rozgorączkowaćkuję, rozgorączkowaćkujesz, rozgorączkowaćkuj, rozgorączkowaćował, rozgorączkowaćowany rozgorączkowywać ndk VIIIa, rozgorączkowaćowuję, rozgorączkowaćowujesz, rozgorączkowaćowuj, rozgorączkowaćywał, rozgorączkowaćywany… … Słownik języka polskiego
rozwlec — dk XI, rozwlecwlokę (rozwlecwlekę), rozwlecwleczesz, rozwlecwlecz, rozwlecwlókł (rozwlecwlekł), rozwlecwlokła (rozwlecwlekła), rozwlecwlekli, rozwlecwleczony, rozwlecwlókłszy (rozwlecwlekłszy) rozwlekać ndk I, rozwlecam, rozwlecasz, rozwlecają,… … Słownik języka polskiego
gruby — 1. Coś jest szyte grubymi nićmi «o grze, intrydze, manipulacji itp. prowadzonej nieudolnie, łatwej do zdemaskowania»: W to ostatnie łgarstwo, szyte zbyt grubymi nićmi, nie uwierzyliśmy. M. Kuczyński, Czeluść. 2. Gruba (grubsza) gra, sprawa «gra… … Słownik frazeologiczny
kruszyć — kopie o coś, o kogoś «spierać się, walczyć o coś lub w czyjejś obronie, zbytnio się angażując»: Na początku małżeństwa dyskutowaliśmy, kto ile czego robi w domu. Potem doszłam do wniosku, że nie warto kruszyć kopii o drobiazgi, które na dłuższą… … Słownik frazeologiczny
kusić — los, szczęście, fortunę «ryzykować niepotrzebnie, ufać zbytnio losowi, szczęściu»: Kiedy już raz wygrałeś partię, zabieraj pieniądze i wal do domu! Nie trzeba kusić losu! Drugim razem wszystko możesz przegrać!... J. Wittlin, Sól … Słownik frazeologiczny
rękawica — 1. książk. Podjąć, podnieść (rzuconą) rękawicę a) «przyjąć wyzwanie na pojedynek» b) «zdecydować się na polemikę z kimś wrogo lub krytycznie nastawionym»: Jakiś zazdrośnik (...) zarzucił mu, że nie stać go na taki dowód odwagi jak wagary. –… … Słownik frazeologiczny
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
świecić — 1. pot. Świecić cerami, łatami, dziurami «mieć podarte, połatane ubranie, buty»: Był wychudzony, ubrany w wysmarowaną panterkę i świecące dziurami spodnie. M. Nurowska, Czyściec. 2. pot. Świecić gołym ciałem, golizną, posp. gołym tyłkiem… … Słownik frazeologiczny