zdecydowany

zdecydowany
\zdecydowanyni
imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zdecydować (p.)
zdecydowany w użyciu przym.
1. «taki, który się zdecydował, który umie się decydować; stanowczy»

Był człowiekiem energicznym, zdecydowanym.

Był zdecydowany na wyjazd.

◊ Być zdecydowanym na wszystko «być zdeterminowanym, gotowym wszystko poświęcić dla osiągnięcia celu»
2. «będący wyrazem podjęcia przez kogoś decyzji»

Odsunął talerz zdecydowanym ruchem.

Wyszedł zdecydowanym krokiem.

3. «wyraźny, niewątpliwy»

To zdecydowany pesymista.

Odnosiła się do niego ze zdecydowaną antypatią.

Mieć nad kimś zdecydowaną przewagę.

Zdecydowana większość zebranych.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • zdecydowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zdecydowanyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który zdecydował się na coś; pewny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek zdecydowany na kompromis. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stanowczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postępujący w sposób zdecydowany, potrafiący podjąć kategoryczną, nieodwołalną decyzję; niewahający się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowczy człowiek,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mężczyzna — Porozmawiać, pomówić (z kimś) itp. jak mężczyzna z mężczyzną «porozmawiać z kimś otwarcie, w sposób zdecydowany»: Nawet lepiej, że jej tu jeszcze nie ma. Chcę z panem pomówić, jak mężczyzna z mężczyzną. T. Różewicz, Opowiadania. Mężczyzna… …   Słownik frazeologiczny

  • wojna — 1. Święta wojna «zaciekła, długotrwała walka toczona z przyczyn ideologicznych»: Głównym celem Hitlera był od dawna Wschód: zdobycie bogatych terenów Ukrainy i Rosji gwoli przyszłej kolonizacji oraz „święta wojna” z komunizmem. F. Ryszka, Noc. 2 …   Słownik frazeologiczny

  • antytalent — m IV, D. u, Ms. antytalentncie; lm M. y 1. «całkowity, zdecydowany brak uzdolnienia w jakimś kierunku» Mieć antytalent do czegoś. Przejawiać antytalent organizacyjny. 2. «człowiek wykazujący taki brak uzdolnienia» Antytalent pedagogiczny. Być… …   Słownik języka polskiego

  • cel — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «to, do czego się dąży, co się chce osiągnąć; punkt, miejsce, do którego się zmierza» Bliski, daleki, nieosiągalny, zamierzony, wspólny, szczytny cel. Cel podróży. Cel marzeń, dążeń. Cel życia. Błąkać się bez celu.… …   Słownik języka polskiego

  • charakterniak — m III, DB. a, N. charakterniakkiem; lm M. ci charakterniakacy, te i, DB. ów gw. miejska «człowiek z charakterem, zdecydowany, silny» …   Słownik języka polskiego

  • charakterny — charakternyni pot. z odcieniem gw. «mający silny charakter; zdecydowany, stanowczy» Charakterny chłopak …   Słownik języka polskiego

  • drastyczny — drastycznyniejszy 1. «dosadny, jaskrawy; obrażający poczucie moralności, nieprzyzwoity» Drastyczna sytuacja. Drastyczne dowcipy, porównania. 2. «ostry, gwałtowny, zdecydowany, skuteczny; silnie działający» Drastyczne przepisy, zarządzenia. ∆ med …   Słownik języka polskiego

  • energiczny — energicznyni, energicznyniejszy «pełen energii; czynny, ruchliwy, stanowczy; zdecydowany, żywy, sprężysty» Energiczny charakter, głos, krok. Energiczna ręka. Energiczne ruchy. Trzeba przedsięwziąć energiczniejsze środki. Energiczni pracownicy …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”