Zdobić ściany malowidłami.
Zdobić suknię cekinami.
Dłoń zdobiły pierścienie.
Uśmiech zdobił jej twarz.
Słownik języka polskiego . 2013.
zdobić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, zdobićbię, zdobićbi, zdób, zdobićbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} upiększać, stroić coś, dekorować; ozdabiać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdobić miasto, ściany domu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deseniować — ndk IV, deseniowaćniuję, deseniowaćniujesz, deseniowaćniuj, deseniowaćował, deseniowaćowany «zdobić deseniem, układać deseń; wytłaczać deseń na skórze» Deseniować roladę, skórę … Słownik języka polskiego
filigran — m IV, D. u, Ms. filigrannie; lm M. y 1. «technika wykonywania przedmiotów z cienkich drucików i ziarn metalowych łączonych w misterne desenie, stosowana głównie w złotnictwie; przedmiot wykonany tą techniką» Misterny, staroświecki filigran.… … Słownik języka polskiego
giloszować — ndk IV, giloszowaćszuję, giloszowaćszujesz, giloszowaćszuj, giloszowaćował, giloszowaćowany «zdobić giloszem, wykonywać gilosz; wytłaczać ornament, zazwyczaj na blasze za pomocą walca, na którym znajduje się negatyw ornamentu» Giloszowany banknot … Słownik języka polskiego
iluminować — ndk IV, iluminowaćnuję, iluminowaćnujesz, iluminowaćnuj, iluminowaćował, iluminowaćowany 1. «oświetlać, zwłaszcza rzęsiście» Iluminować ulice, gmachy, wnętrza. Iluminować pochodniami, lampami elektrycznymi. 2. «zdobić teksty, książki… … Słownik języka polskiego
inkrustować — ndk IV, inkrustowaćtuję, inkrustowaćtujesz, inkrustowaćtuj, inkrustowaćował, inkrustowaćowany «zdobić inkrustacją» Inkrustować meble, naczynia. Inkrustować srebrem, kością słoniową. Stolik inkrustowany masą perłową. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
intarsjować — ndk IV, intarsjowaćjuję, intarsjowaćjujesz, intarsjowaćjuj, intarsjowaćował, intarsjowaćowany «ozdabiać, zdobić intarsją» Intarsjować meble. Intarsjować posadzkę hebanem, mahoniem … Słownik języka polskiego
iryzować — ndk IV, iryzowaćzuję, iryzowaćzujesz, iryzowaćzuj, iryzowaćował, iryzowaćowany 1. «mienić się barwami tęczy» Iryzujące szkła. 2. techn. «zdobić wyroby ceramiczne i szkło przez pokrywanie ich substancjami dającymi tęczowy połysk» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
kasetonować — ndk IV, kasetonowaćnuję, kasetonowaćnujesz, kasetonowaćował, kasetonowaćowany archit. «zdobić kasetonami» … Słownik języka polskiego
krasić — ndk VIa, kraszę, krasićsisz, kraś, krasićsił, kraszony 1. «zaprawiać jedzenie okrasą; dodawać do jedzenia tłuszczu, śmietany itp.» Krasić kaszę masłem, słoniną. 2. poet. «zdobić, upiększać» Krasił ją wdzięk młodości. 3. reg. «barwić, farbować… … Słownik języka polskiego
