zdmuchnąć — Zdmuchiwać proch przed kimś, sprzed czyichś stóp, nóg zob. proch 7. Zdmuchnąć komuś coś, kogoś sprzed nosa zob. nos 20 … Słownik frazeologiczny
zdmuchiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zdmuchiwaćchuję, zdmuchiwaćchuje, zdmuchiwaćany {{/stl 8}}– zdmuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, zdmuchiwaćnę, zdmuchiwaćnie, zdmuchiwaćnij, zdmuchiwaćnął, zdmuchiwaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
zdmuchiwać — proch przed kimś, sprzed czyichś stóp, nóg zob. proch 7. Zdmuchnąć komuś coś, kogoś sprzed nosa zob. nos 20 … Słownik frazeologiczny
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
świeca — ż II, DCMs. świecacy; lm D. świec 1. «rodzaj pałeczki z parafiny, stearyny lub wosku z knotem w środku, służącej po zapaleniu jako sztuczne źródło światła» Świeca stearynowa, woskowa. Świeca kolorowa, ozdobna. Blask, błysk świecy. Ogarek, płomień … Słownik języka polskiego
zwiać — dk Xb, zwieję, zwiejesz, zwiej, zwiał, zwiany zwiewać ndk I, zwiaćam, zwiaćasz, zwiaćają, zwiaćaj, zwiaćał, zwiaćany 1. «o wietrze: wiejąc zrzucić, usunąć coś skądś; zdmuchnąć» Wiatr zwiewał śnieg z drogi. Podmuch zwiał kartkę ze stołu. 2. tylko… … Słownik języka polskiego
świeca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot z parafiny, stearyny lub wosku (zwykle podłużny) z wtopionym, biegnącym przez całą jego długość knotem, który po zapaleniu świeci jasnym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
