- zdobniczy
- «dotyczący zdobnictwa; ornamentalny, dekoracyjny»
Sztuka zdobnicza.
Motywy zdobnicze.
Umiejętności zdobnicze.
Słownik języka polskiego . 2013.
Sztuka zdobnicza.
Motywy zdobnicze.
Umiejętności zdobnicze.
Słownik języka polskiego . 2013.
zdobniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący sztuki zdobienia; ornamentalny, dekoracyjny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sztuka zdobnicza. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aplikować — ndk IV, aplikowaćkuję, aplikowaćkujesz, aplikowaćkuj, aplikowaćował, aplikowaćowany 1. «odbywać aplikację praktykę» Aplikować w sądzie. 2. «stosować, dawać coś komuś, zwykle środek leczniczy» Aplikować choremu bańki, kompresy, penicylinę. 3.… … Słownik języka polskiego
dekoracyjny — dekoracyjnyniejszy 1. «mogący służyć jako dekoracja, służący do upiększenia; ozdobny, zdobniczy, dekoratywny» Rośliny, tkaniny dekoracyjne. Motyw dekoracyjny. Sztuka dekoracyjna. 2. «dotyczący dekoracji teatralnej, filmowej itp.» Oprawa… … Słownik języka polskiego
dekoratywny — dekoratywnyniejszy rzad. «służący jako dekoracja, upiększenie; dekoracyjny, ozdobny, zdobniczy» Element, motyw dekoratywny. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
epitet — m IV, D. u, Ms. epitetecie; lm M. y 1. lit. «wyraz określający rzeczownik, przydawka podkreślająca, uwydatniająca charakterystyczną cechę jakiegoś przedmiotu, osoby, stanu; stosowany w celu wzmocnienia plastyki opisu oraz dla jego emocjonalnego… … Słownik języka polskiego
inkrustacja — ż I, DCMs. inkrustacjacji 1. blm «technika zdobnicza polegająca na wykładaniu powierzchni przedmiotu innymi materiałami (np. kością słoniową, metalami, masą perłową) komponowanymi w płaskie wzory» 2. lm D. inkrustacjacji (inkrustacjacyj) «motyw… … Słownik języka polskiego
kaboszon — m IV, D. u, Ms. kaboszonnie; lm M. y 1. szt. «kamień szlachetny lub półszlachetny mający szlif o formie kulistej, półkulistej, elipsoidalnej, stożkowatej itp.» Pierścień z kaboszonem. 2. szt. «motyw zdobniczy w kształcie takiego kamienia… … Słownik języka polskiego
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
kudu — I n ndm zool. «Tragelaphus strepsiceros, antylopa o płowym umaszczeniu, z kilkoma poprzecznymi, białymi pręgami; samiec ma długie, kręcone rogi; zamieszkuje stepy Afryki wschodniej, w dużym stopniu wytępiona» ‹z afr.› II ndm archit. «element… … Słownik języka polskiego
listwa — ż IV, CMs. listwawie; lm D. listwatew 1. «podłużny, wąski kawałek drewna, zwykle stosowany jako element łączący płaszczyzny, wzmacniający konstrukcję lub jako szczegół zdobniczy» Lamperia z listew. Oprawić obraz w listwy. ∆ mors. Listwa odbojowa… … Słownik języka polskiego