- ze szczętem
- «całkowicie, do cna, ze wszystkim, zupełnie; do szczętu»
Dom spalił się ze szczętem.
Zgłupieć ze szczętem.
Słownik języka polskiego . 2013.
Dom spalił się ze szczętem.
Zgłupieć ze szczętem.
Słownik języka polskiego . 2013.
ogłupieć — dk III, ogłupiećeję, ogłupiećejesz, ogłupiećej, ogłupiećpiał, ogłupiećeli, ogłupiećpiały, ogłupiećpiali «stracić orientację, rozsądek, zdolność rozumowania, myślenia, przytomność umysłu; osłupieć, zgłupieć» Ogłupiały ze strachu, ze szczęścia, ze… … Słownik języka polskiego
ze — «przyimek odpowiadający znaczeniowo przyimkowi z, używany zwykle przed grupami spółgłoskowymi, rozpoczynającymi się od spółgłoski szczelinowej: s, z, sz, ż, ś, ź, rzadziej przed innymi grupami spółgłoskowymi, zwykle w pewnych utartych wyrażeniach … Słownik języka polskiego