Zewnętrznie domy podobne były do siebie.
Zewnętrznie przypominał ojca.
Był zrozpaczony, ale zewnętrznie wyglądał spokojnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
zewnętrznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z wierzchu; z wyglądu; na powierzchni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lek stosować zewnętrznie. Zewnętrznie ocieplać budynki. Zewnętrznie był podobny. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aureomycyna — ż IV, CMs. aureomycynanie, blm farm. «antybiotyk z grupy tetracyklin stosowany w licznych chorobach zakaźnych, także zewnętrznie jako środek odkażający; chlorotetracyklina» ‹łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
dewotka — ż III, DCMs. dewotkatce; lm D. dewotkatek «kobieta manifestacyjnie, zewnętrznie pobożna; bigotka» … Słownik języka polskiego
gulardowy — ∆ przestarz. Woda gulardowa «roztwór zasadowego octanu ołowiowego stosowany dawniej zewnętrznie jako środek ściągający» ‹od nazwiska lekarza› … Słownik języka polskiego
ichtiol — m I, D. u, blm chem. «związek organiczny, ciemnobrunatna, mazista substancja o nieprzyjemnym zapachu; używany do wyrobu leków (np. maści) stosowanych zewnętrznie» ‹gr. + łac.› … Słownik języka polskiego
kardioida — ż IV, CMs. kardioidaoidzie; lm D. kardioidaoid mat. «krzywa, jaką zakreśla punkt okręgu toczącego się zewnętrznie (bez poślizgu) po drugim stałym okręgu, gdy promienie obu okręgów są równe; krzywa sercowa» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
koniugacja — ż I, DCMs. koniugacjacji; lm D. koniugacjacji (koniugacjacyj) 1. biol. «łączenie się w pary chromosomów homologicznych podczas mejotycznego podziału jądra komórkowego» 2. bot. «u glonów z rzędu sprzężnic: zespolenie się zawartości dwóch… … Słownik języka polskiego
kreozot — m IV, D. u, Ms. kreozotocie, blm chem. «mieszanina fenoli otrzymywana ze smoły drzewnej; żółtawa, oleista ciecz o swoistym, ostrym zapachu i piekącym smaku, stosowana m.in. do impregnacji drewna oraz jako lek o działaniu wykrztuśnym, używana… … Słownik języka polskiego
maść — ż V, DCMs. maśćści; lm MD. maśćści 1. «półstała substancja składająca się ze środka leczniczego i odpowiedniego podłoża maściowego (w skład którego mogą wchodzić tłuszcze, oleje, węglowodory parafinowe, woski, śluzy roślinne, białka itp.); służy… … Słownik języka polskiego
niepozorny — niepozornyni «nie zwracający uwagi swoim wyglądem, nie wyróżniający się zewnętrznie niczym; skromny, niepokaźny» Niepozorny człowiek. Niepozorna sylwetka. Niepozorny wygląd … Słownik języka polskiego
