- zgłoskotwórczy
- «tworzący zgłoskę; sylabotwórczy»
Samogłoska zgłoskotwórcza.
Słownik języka polskiego . 2013.
zgłoskotwórczy
Look at other dictionaries:
morowy — I 1. «zrobiony z mory» Morowa suknia, morowe wstążki. 2. «podobny z połysku i deseniu do mory, taki jak mora» Morowy deseń. II morowywi 1. przestarz. «niosący, powodujący mór» ∆ Morowe powietrze, morowa zaraza «dżuma» ◊ dziś żywe: Unikać, strzec… … Słownik języka polskiego
półsamogłoska — ż III, CMs. półsamogłoskasce; lm D. półsamogłoskasek 1. jęz. «w danym języku: fonem, który w zależności od otoczenia fonetycznego może być raz zgłoskotwórczy a raz niezgłoskotwórczy» 2. jęz. «w języku prasłowiańskim samogłoska zredukowana ь (jer) … Słownik języka polskiego
sonant — m IV, D. u, Ms. sonantncie; lm M. y jęz. «fonem (r, l, m, i, u) stojący na pograniczu między samogłoskami i spółgłoskami; w niektórych językach w zależności od otoczenia fonetycznego może być zgłoskotwórczy lub niezgłoskotwórczy; spółgłoska… … Słownik języka polskiego
sonantyczny — jęz. «o spółgłoskach: zgłoskotwórczy» Czeskie r sonantyczne. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
sylabotwórczy — jęz. «tworzący sylabę; zgłoskotwórczy» … Słownik języka polskiego
