zgłoska

zgłoska
ż III, CMs. \zgłoskasce; lm D. \zgłoskasek
1. jęz. «rytmiczny odcinek mowy, którego ośrodkiem jest samogłoska, mogący stanowić wyraz lub część wyrazu; sylaba»

Zgłoska akcentowana, nieakcentowana.

Podzielić wyraz na zgłoski.

∆ Zgłoska otwarta «zgłoska zakończona samogłoską»
∆ Zgłoska zamknięta «zgłoska zakończona spółgłoską»
2. książk. «znak graficzny głoski, litera»
zwykle w zwrocie: Zapisać (się), uwiecznić złotymi zgłoskami «zapisać (się) w pamięci, upamiętnić (się) dzięki zasługom»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • zgłoska — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. zgłoskasce; lm D. zgłoskasek {{/stl 8}}{{stl 7}} sylaba {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zgłoska — Zapisać się, uwiecznić się, wyryć się złotymi zgłoskami zob. złoty 2. Zapisać, uwiecznić, wyryć coś złotymi zgłoskami zob. złoty 3 …   Słownik frazeologiczny

  • la — I {{/stl 13}}{{stl 33}} zgłoska zastępująca słowa nuconej piosenki, częsta w refrenach piosenek, zwłaszcza dziecięcych {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}la II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm, muz. {{/stl 8}}{{stl 7}} zgłoska… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bezprzyciskowy — jęz. «nie mający przycisku; nie akcentowany» Zgłoska bezprzyciskowa …   Słownik języka polskiego

  • końcówka — ż III, CMs. końcówkawce; lm D. końcówkawek 1. «koniec, zakończenie czegoś; resztka, pozostałość» Końcówka materiału. Końcówka pensji. 2. elektr. «element przewodzący umocowany na końcu przewodu, służący do jego przyłączania» 3. jęz. «końcowy… …   Słownik języka polskiego

  • przedtaktowy — przym. od przedtakt a) w zn. 1: Zgłoska przedtaktowa. b) w zn. 2: Nuta przedtaktowa …   Słownik języka polskiego

  • sylaba — ż IV, CMs. sylababie; lm D. sylabaab jęz. «odcinek głośnej artykulacji, którego ośrodkiem jest samogłoska, mogący stanowić wyraz lub część wyrazu; zgłoska» Podzielić wyraz na sylaby. ∆ Sylaba otwarta «sylaba zakończona samogłoską, np. łza, gó ra» …   Słownik języka polskiego

  • zamknięty — zamkniętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zamknąć (p.) zamknięty w użyciu przym. 1. «ograniczony w przestrzeni, osłonięty ze wszystkich stron; nie mający wyjścia, wylotu, otworu» Zamknięty dziedziniec, plac. Zamknięta obudowa czegoś. ∆… …   Słownik języka polskiego

  • zgłoskowy — przym. od zgłoska. Akcent zgłoskowy …   Słownik języka polskiego

  • re — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm, muz {{/stl 8}}{{stl 7}} zgłoska oznaczająca dźwięk d, drugi w gamie C dur <wł.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”