Zgnuśnieć z bezczynności.
Słownik języka polskiego . 2013.
zgnuśnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gnuśnieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpróżniaczyć się — dk VIb, rozpróżniaczyć sięczę się, rozpróżniaczyć sięczysz się, rozpróżniaczyć sięniacz się, rozpróżniaczyć sięczył się rzad. rozpróżniaczać się ndk I, rozpróżniaczyć sięam się, rozpróżniaczyć sięasz się, rozpróżniaczyć sięają się, rozpróżniaczyć … Słownik języka polskiego
zbabieć — dk III, zbabiećeję, zbabiećejesz, zbabiećej, zbabiećbiał, zbabiećbieli, zbabiećbiały, zbabiećbiali pot. «stać się podobnym do baby, kobiety, stać się miękkim, niezdecydowanym, mniej silnym; zniewieścieć, zgnuśnieć» … Słownik języka polskiego
zgnuśniały — zgnuśniałyali imiesł. przymiotnikowy przeszły czas. zgnuśnieć (p.) zgnuśniały w użyciu przym. «właściwy człowiekowi gnuśnemu; leniwy» Zgnuśniały tryb życia … Słownik języka polskiego
zniewieścieć — dk III, zniewieściećeję, zniewieściećejesz, zniewieściećej, zniewieściećciał, zniewieściećeli, zniewieściećciały, zniewieściećciali «o mężczyźnie: stracić męskie cechy charakteru, nabrać cech, właściwości kobiecych (lub uważanych za kobiece);… … Słownik języka polskiego
gnuśnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, gnuśniećeję, gnuśniećeje, gnuśniećniał, gnuśniećnieli {{/stl 8}}– zgnuśnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się gnuśnym, żyć bezczynnie, bezużytecznie, bez chęci do działania; trwonić czas… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
