Zgodna rodzina.
Mieć zgodne usposobienie.
Zgodny wysiłek.
Zgodne oświadczenie obu stron.
Być zgodnym w działaniu.
Ojciec w tej sprawie był zgodny z matką.
Odpis zgodny z oryginałem.
Wyrok zgodny z prawem.
Postępowanie zgodne z przekonaniami.
Słownik języka polskiego . 2013.
zgodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zgodnyni, zgodnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miłujący zgodę, chętny, skłonny, dążący do zgody, mający zgodę na celu, żyjący z innymi w zgodzie; niekłótliwy : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
adekwatny — «zgodny z czymś, dokładnie odpowiadający czemuś» Forma utworu adekwatna do jego treści. ∆ filoz. Poznanie adekwatne «poznanie prawdziwe, w pełni zgodne z rzeczywistością» ∆ log. Definicja adekwatna «definicja trafnie ujmująca zakres znaczeniowy… … Słownik języka polskiego
deterministyczny — «zgodny z determinizmem, oparty na determinizmie; wyznający determinizm» Deterministyczny pogląd na świat … Słownik języka polskiego
dosłowny — «zgodny co do słowa, słowo w słowo, dokładnie odtworzony; dokładny» Dosłowne przekłady, tłumaczenia. Dosłowne wykonywanie poleceń. W dosłownym znaczeniu … Słownik języka polskiego
elitarystyczny — «zgodny z elitaryzmem, stosujący elitaryzm» Elitarystyczne poglądy, dążenia … Słownik języka polskiego
empiriokrytyczny — «zgodny z empiriokrytycyzmem» Teoria empiriokrytyczna. Poglądy empiriokrytyczne … Słownik języka polskiego
empirystyczny — «zgodny z empiryzmem» Empirystyczna teoria poznania … Słownik języka polskiego
funkcjonalistyczny — «zgodny z założeniami funkcjonalizmu» … Słownik języka polskiego
gramatyczny — «zgodny z zasadami gramatyki, odnoszący się do jej prawideł; należący do gramatyki, właściwy gramatyce» Prawidła gramatyczne. Rozbiór gramatyczny. Błędy gramatyczne. System gramatyczny języka. ∆ Podmiot gramatyczny «podmiot wyrażony w mianowniku» … Słownik języka polskiego
homochroniczny — «zgodny co do czasu, powstający w tym samym czasie» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
