- zgryzota
- ż IV, CMs. \zgryzotaocie; lm D. \zgryzotaot«wielkie zmartwienie, troska, strapienie»
Ciężka, dotkliwa zgryzota.
Nieustanne zgryzoty.
Mieć wiele zgryzot.
Przysparzać komuś zgryzot.
Słownik języka polskiego . 2013.
zgryzota
Look at other dictionaries:
zgryzota — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zgryzotaocie {{/stl 8}}{{stl 7}} duże zmartwienie, kłopot, problem, strapienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Borykać się ze zgryzotami. Mieć zgryzotę. Syn przysparza rodzicom wiele zgryzot. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
frasunek — m III, D. frasuneknku, N. frasuneknkiem; lm M. frasuneknki przestarz. «zmartwienie, zgryzota, troska, kłopot» Ciężki, dojmujący frasunek. □ Na frasunek dobry trunek. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
strapienie — n I; lm D. strapieniepień «zmartwienie, kłopot, troska, zgryzota» Ciężkie strapienie. Pasmo strapień. Szukać ulgi w strapieniu. Ktoś dotknięty strapieniem. Mieć życie pełne strapień. Coś przynosi ulgę w strapieniu … Słownik języka polskiego
struć — dk Xa, struję, strujesz, struj, struł, struty «zaszkodzić czyjemuś zdrowiu, zwykle przez podanie niewłaściwego pokarmu, wywołać niedomagania, chorobę» Struć kogoś nieświeżym mięsem. ◊ Chodzić, wyglądać jak struty «być zmartwionym, przygnębionym,… … Słownik języka polskiego
toczyć — ndk VIb, toczyćczę, toczyćczysz, tocz, toczyćczył, toczyćczony 1. «obracając posuwać coś; przesuwać z miejsca na miejsce na kołach, na rolkach itp.» Toczyć beczki. Toczyć kulę śniegu. Toczyć koło od wozu. Toczyć kamień. ◊ Toczyć oczami, okiem,… … Słownik języka polskiego
troska — ż III, CMs. troskasce; lm D. trosk 1. «uczucie niepokoju wywołane trudną sytuacją lub przewidywaniem, możliwością zaistnienia takiej sytuacji; zmartwienie, kłopot, zgryzota» Bezustanna, głęboka, ciężka troska. Codzienne, matczyne troski. Troski… … Słownik języka polskiego
utrapienie — n I; lm D. utrapienieeń «kłopot, zmartwienie, zgryzota, udręka, troska» Miała wieczne utrapienie z dziećmi. Ku swojemu utrapieniu nigdy nie mogła zdążyć do pracy … Słownik języka polskiego
zgryz — m IV, D. u, Ms. zgryzzie, blm 1. «ustawienie względem siebie zębów szczęki i żuchwy» Prawidłowy zgryz. Wady zgryzu. 2. pot. «kłopot, zmartwienie, zgryzota» Mieć z czymś zgryz … Słownik języka polskiego
grizata — ×grizatà (l. zgryzota) sf. (2) 1. nuolatinis prikaišinėjimas; rūpestis, graužimasis: Grizatà par vasarą mane pribaigė Pc. 2. scom. Ktk įkyrus žmogus: Eik tu, grizata, nuo mano galvos! Vrb … Dictionary of the Lithuanian Language
utrapienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. utrapienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} zmartwienie, kłopot, zgryzota, troska : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utrapienie z tym dzieckiem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
