zlać

dk Xb, zleję, zlejesz, zlej, zlał, zlali a. zleli, zlany - zlewać ndk I, \zlaćam, \zlaćasz, \zlaćają, \zlaćaj, \zlaćał, \zlaćany

1. «ulać z wierzchu trochę płynu, wylać nadmiar płynu; wylać płyn zostawiając osad na dnie»

Zlać płyn znad osadu.

Zlać trochę cieczy, gdy się ustoi.

2. «przelać płyn z wielu naczyń do jednego, rzadziej z jednego naczynia do drugiego lub z jednego do wielu; wylać coś do czegoś»

Zlać resztki do jednego naczynia.

Zlać mydliny, pomyje do wiadra.

Zlać wino z gąsiora do butelek.

3. «lejąc (zwykle obficie) jakiś płyn, wodę, zmoczyć kogoś, coś; o płynie, wodzie: zmoczyć coś; oblać, polać, zalać»

Zlać coś wodą.

Zlewać drzewa środkami owadobójczymi.

Zlać obficie ogród.

Potoki deszczu zlewały wysuszoną ziemię.

◊ Ktoś zlany potem «ktoś bardzo spocony»

4. tylko dk, posp. «zbić kogoś mocno, sprawić komuś lanie»

Zlać kogoś batem, kijem, pasem.

Zlał go za nieposłuszeństwo.

zlać się - zlewać się

1. «o płynach (wodzie), substancjach płynnych, o rzekach, strumieniach: lejąc się, płynąc połączyć się»

Miejsce, gdzie się zlewają dwie rzeki.

Strumienie zlały się w rwący potok.

przen. «scalić się, połączyć się, zespolić się, zjednoczyć się»

Osiedla podmiejskie zlały się z miastem.

Niewyraźny wzór zlewa się z tłem.

2. «lejąc płyn (zwykle wodę) oblać się, polać się obficie; skropić się czymś bardzo obficie, nadmiernie»

Zlewać się wonnościami, perfumami.

Dla otrzeźwienia zlał się cały zimną wodą.

◊ Zlać się potem «spocić się obficie»

3. «oblać siebie wzajemnie jakimś płynem»

W poniedziałek wielkanocny zlewano się wodą.

4. wulg. «oddać mocz pod siebie; zsiusiać się»

Dziecko się zlało.