- zmarnotrawić
- dk VIa, \zmarnotrawićwię, \zmarnotrawićwisz, \zmarnotrawićaw, \zmarnotrawićwił, \zmarnotrawićwiony«lekkomyślnie stracić; zmarnować, strwonić»
Zmarnotrawić czas, pieniądze.
Słownik języka polskiego . 2013.
Zmarnotrawić czas, pieniądze.
Słownik języka polskiego . 2013.
zmarnotrawić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}marnotrawić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
marnotrawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, marnotrawićwię, marnotrawićwi, marnotrawićwiony {{/stl 8}}– zmarnotrawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} tracić coś lekkomyślnie; trwonić, marnować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Marnotrawić czas.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebalować — dk IV, przebalowaćluję, przebalowaćlujesz, przebalowaćluj, przebalowaćował, przebalowaćowany «spędzić czas na balowaniu; roztrwonić, zmarnotrawić coś balując; przehulać, przetańczyć» Przebalować noc. Przebalować życie. Przebalować wszystko do… … Słownik języka polskiego
przefrymarczyć — dk VIb, przefrymarczyćczę, przefrymarczyćczysz, przefrymarczyćarcz, przefrymarczyćczył, przefrymarczyćczony przestarz. «przehandlować w sposób nieuczciwy, niegodny; roztrwonić, zmarnotrawić» Przefrymarczyć majątek rodzinny. Przefrymarczyć… … Słownik języka polskiego
przepuścić — dk VIa, przepuścićpuszczę, przepuścićpuścisz, przepuścićpuść, przepuścićścił, przepuścićpuszczony przepuszczać ndk I, przepuścićam, przepuścićasz, przepuścićają, przepuścićaj, przepuścićał, przepuścićany 1. «pozwolić komuś przekroczyć jakiś… … Słownik języka polskiego
przepróżnować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, przepróżnowaćnuję, przepróżnowaćnuje, przepróżnowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zmarnotrawić określony czas, nic nie robiąc, próżnując : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przepróżnował cały tydzień. Przepróżnować ranek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień