- przepuścić
- dk VIa, \przepuścićpuszczę, \przepuścićpuścisz, \przepuścićpuść, \przepuścićścił, \przepuścićpuszczony - przepuszczać ndk I, \przepuścićam, \przepuścićasz, \przepuścićają, \przepuścićaj, \przepuścićał, \przepuścićany1. «pozwolić komuś przekroczyć jakiś strzeżony punkt, wpuścić dokądś; umożliwić komuś przejście lub przejazd ustępując z drogi, puścić kogoś przed siebie»
Przepuścić przez granicę.
Przepuścić wchodzących do sali.
Przepuścić kogoś w drzwiach.
Przepuścić kogoś do wyjścia.
Otworzono szlaban i przepuszczono samochody.
Kierowca zatrzymał samochód, przepuścił przechodzących przez jezdnię.
Przepuścić kogoś poza kolejnością.
∆ pot. Przepuścić (ucznia) do następnej klasy «dać uczniowi świadectwo ukończenia danej klasy, umożliwiając dalszą naukę»◊ Przepuścić autobus «nie wsiąść do oczekiwanego autobusu, np. z powodu tłoku»2. «spowodować przechodzenie, przesuwanie się, przepływanie czegoś przez coś w określonym celu, np. poddając obróbce, dla wywołania reakcji chemicznej»Przepuścić mak, mięso przez maszynkę.
Przepuścić mokrą bieliznę przez wyżymaczkę.
Przepuścić prąd przez coś.
3. pot. «roztrwonić, zmarnotrawić»Przepuścić pieniądze.
Przepuścić majątek.
Całą pensję przepuszczał na głupstwa.
4. częściej dk, pot. «przeoczyć coś, nie zauważyć czegoś; nie wykorzystać czegoś przez przeoczenie»Przepuścić błąd w tekście.
Nie przepuścić żadnej okazji.
Nie przepuścił żadnego filmu kryminalnego.
5. częściej dk, pot. «pominąć kogoś lub coś w jakiejś działalności, zwłaszcza niszczycielskiej; darować, oszczędzić, ominąć (tylko z przeczeniem)»Nikomu nie przepuścił przewinienia, zaniedbania.
6. częściej dk, pot. «zachować się prowokująco w stosunku do kogoś, zaczepić kogoś (tylko z przeczeniem)»To kokietka, żadnemu chłopakowi nie przepuści.
7. częściej ndk «mieć właściwości pozwalające na przenikanie cieczy, promieni świetlnych, być porowatym, mało spoistym, nieszczelnym»Podeszwy butów przepuszczały wodę.
Zasłony przepuszczały światło.
Minerał przepuszcza promienie świetlne.
Nieprzemakalny płaszcz nie przepuszczał wilgoci.
Słownik języka polskiego . 2013.