Gotować znakomicie.
Znakomicie znał angielski.
Znakomicie wywiązał się ze swego zadania.
Znakomicie się do czegoś przyczynić.
Słownik języka polskiego . 2013.
znakomicie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., znakomicieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób znakomity; świetnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znakomicie wyglądasz w tej sukni. On znakomicie zna angielski. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopełniać się – dopełnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dopaso wywać się jeden do drugiego, uzupełniać się tak, aby tworzyć zgodną całość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brat z siostrą dopełniają się znakomicie. Szczegóły wnętrza znakomicie się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korzec — 1. Chować, kryć coś pod korzec, pod korcem; trzymać coś pod korcem «ukrywać coś, starać się coś zataić, utrzymać w tajemnicy»: Unia wcale się nie boi tego, że sprawy etyczne, religijne będą przedmiotem debaty publicznej, czyli dopuszcza w swoich… … Słownik frazeologiczny
podwójny — 1. Podwójna moralność «dwulicowe, obłudne postępowanie, stwarzanie pozorów szlachetności w celu ukrycia własnych niemoralnych czynów»: Zaraz potem we Wrocławiu będzie finalizowana realizacja telewizyjna „Klątwy”. Spektakl ten, znakomicie zagrany… … Słownik frazeologiczny
cztery — + ż. rzecz.; czterej, czterech, m. os.; DMs. czterech, C. czterem, B. m. os. czterech, ż. rzecz. cztery, N. czterema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 4» Czterech mężczyzn idzie. Czterej mężczyźni idą. Cztery jabłka leżą na stole.… … Słownik języka polskiego
doskonale — doskonaleej 1. «w sposób jak najlepszy, nadzwyczaj dobrze, świetnie, wybornie, znakomicie, wspaniale» Doskonale się bawić, uczyć. Doskonale coś rozumieć. Wyglądać doskonale. Praca wykonana przez kogoś jak najdoskonalej. Być doskonale… … Słownik języka polskiego
emu — m ndm zool. «Dromiceius novaehollandiae, ptak nielatający z rodziny o tej samej nazwie, podobny do strusia, o upierzeniu płowobrunatnym, wysokości około 2 m, znakomicie biegający; żyje stadkami na stepach Australii i Tasmanii» ‹z języków Oceanii› … Słownik języka polskiego
genialnie — genialnieej «w sposób genialny; potocznie: znakomicie, wspaniale» Człowiek genialnie utalentowany. Genialnie rozwiązać problem. Grała genialnie na scenie … Słownik języka polskiego
idealnie — idealnieej 1. «doskonale, znakomicie, bezbłędnie, wzorowo, najlepiej; bez zarzutu» Idealnie zgrabna osoba. Idealnie przystosowany do czegoś. Pasować do czegoś idealnie. Dziecko kapryśne, ale w szkole zachowuje się idealnie. 2. «zgodnie z ideą,… … Słownik języka polskiego
inscenizować — ndk a. dk IV, inscenizowaćzuję, inscenizowaćzujesz, inscenizowaćzuj, inscenizowaćował, inscenizowaćowany «dokonywać, dokonać inscenizacji» Inscenizować dramat, operę, wiersz. Spektakl znakomicie inscenizowany … Słownik języka polskiego
