- zniszczyć
- dk VIb, \zniszczyćczę, \zniszczyćczysz, zniszcz, \zniszczyćczył, \zniszczyćczony1. «zburzyć, zrujnować, spustoszyć»
Zniszczyć stare budynki.
Pożar zniszczył las.
Powódź zniszczyła most.
Wróg zniszczył kraj.
2. «uczynić niezdatnym do użytku; znosić, podrzeć, zużyć»Zniszczyć buty, ubranie.
Zniszczone gazety, książki.
◊ Zniszczyć zdrowie «zacząć chorować, osłabić swój organizm, zwykle nadmiernym wysiłkiem»3. «unicestwić, zgładzić, zniweczyć coś; usunąć»Zniszczyć list, kompromitujące dokumenty.
Zniszczyć ślady.
4. pot. «zrujnować kogoś materialnie»Zniszczyć kogoś finansowo.
zniszczyć się «zostać zniszczonym, zużytym, znoszonym; zedrzeć się»Ubranie całkiem się zniszczyło.
Słownik języka polskiego . 2013.