odkwasić — dk VIa, odkwasićkwaszę, odkwasićsisz, odkwasićkwaś, odkwasićsił, odkwasićkwaszony odkwaszać ndk I, odkwasićam, odkwasićasz, odkwasićają, odkwasićaj, odkwasićał, odkwasićany «pozbawić substancję składników kwaśnych lub właściwości kwasowych;… … Słownik języka polskiego
odtruć — dk Xa, odtrućtruję, odtrućtrujesz, odtrućtruj, odtrućtruł, odtrućtruty odtruwać ndk I, odtrućam, odtrućasz, odtrućają, odtrućaj, odtrućał, odtrućany «zobojętnić działanie trucizny, pozbawić coś właściwości, substancji trujących» Odtruwać organizm … Słownik języka polskiego
otępić — dk VIa, otępićpię, otępićpisz, otęp, otępićpił, otępićpiony otępiać ndk I, otępićam, otępićasz, otępićają, otępićaj, otępićał, otępićali «uczynić tępym, niewrażliwym, biernym; ogłupić, zobojętnić» Hałas otępił go … Słownik języka polskiego
zneutralizować — dk IV, zneutralizowaćzuję, zneutralizowaćzujesz, zneutralizowaćzuj, zneutralizowaćował, zneutralizowaćowany 1. «zastosować środki usuwające ujemne skutki czegoś; skompensować, wyrównać» Zneutralizować przykrą woń. Zneutralizować działanie… … Słownik języka polskiego
zobojętnienie — n I 1. rzecz. od zobojętnić, zobojętnieć. 2. «stan tego, kto zobojętniał, stał się niewrażliwym, stracił zainteresowanie czymś» Odczuwać zobojętnienie. Popaść w zobojętnienie. Kogoś ogarnęło zobojętnienie … Słownik języka polskiego
