zobojętnieć

zobojętnieć
dk III, \zobojętniećeję, \zobojętniećejesz, \zobojętniećej, \zobojętniećniał, \zobojętniećnieli, \zobojętniećniały, \zobojętniećniali
1. «stać się obojętnym, przestać się interesować czymkolwiek»

Zobojętnieć wobec ludzkiej niedoli.

Zobojętnieć na pochlebstwa.

Zobojętnieć na ból.

Zobojętniał w stosunku do rodziny.

2. «przestać budzić czyjeś zainteresowanie, czyjeś uczucia; stracić znaczenie, atrakcyjność dla kogoś»

Rozrywki, zabawy komuś zobojętniały.

Praca komuś zobojętniała.

Dziewczyna mu zobojętniała.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • zobojętnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obojętnieć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odrętwieć — dk III, odrętwiećeję, odrętwiećejesz, odrętwiećej, odrętwiećwiał, odrętwiećeli, odrętwiećwiały, odrętwiećwiali «stać się drętwym, stracić czucie; zdrętwieć, ścierpnąć, zmartwieć, zgrabieć; zobojętnieć, stać się nieczułym na coś» Odrętwiała pod… …   Słownik języka polskiego

  • oklapnąć — dk Va a. Vc, oklapnąćnę, oklapnąćniesz, oklapnąćnij, oklapnąćnął a. oklapł, oklapnąćnęła a. oklapnąćpła, oklapnąćnęli a. oklapnąćpli, oklapnąćnięty a. oklapnąćpły, oklapnąćnąwszy a. oklapnąćpłszy 1. pot. «opuścić się ku dołowi; opaść, pochylić… …   Słownik języka polskiego

  • otępieć — dk III, otępiećeję, otępiećejesz, otępiećej, otępiećpiał, otępiećeli, otępiećpiały, otępiećpiali «stać się tępym, niewrażliwym, biernym, niezdolnym do reagowania; zobojętnieć» Otępieć z bólu …   Słownik języka polskiego

  • zobojętniały — zobojętniałyali imiesł. przymiotnikowy przeszły czas. zobojętnieć (p.) zobojętniały w użyciu przym. «będący objawem, wyrazem czyjegoś zobojętnienia» Zobojętniały wyraz twarzy. Zobojętniałe spojrzenie …   Słownik języka polskiego

  • zobojętnienie — n I 1. rzecz. od zobojętnić, zobojętnieć. 2. «stan tego, kto zobojętniał, stał się niewrażliwym, stracił zainteresowanie czymś» Odczuwać zobojętnienie. Popaść w zobojętnienie. Kogoś ogarnęło zobojętnienie …   Słownik języka polskiego

  • obojętnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, obojętniećnieję, obojętniećnieje, obojętniećniał, nieli {{/stl 8}}– zobojętnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poddawać się obojętności, stawać się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oziębnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVb, oziębnąćnę, oziębnąćnie, oziębnąćnij, oziębnąćnąłem || oziębłem || oziąbłem, oziębnąćnął || oziębł || oziąbł, oziębnąćziębła, oziębnąćziębli {{/stl 8}}{{stl 7}} nabrać dystansu do czegoś lub kogoś, stracić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zobojętnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zobojętnieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan utraty zainteresowania czymkolwiek, ogólnej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”