chorowity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, chorowityici {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łatwo zapadający na różne choroby, podatny na choroby; słabego zdrowia, cherlawy, słabowity : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chorowita młodzież.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cherlak — m III, DB. a, N. cherlakkiem 1. lm M. te i, ci cherlakacy, DB. ów «człowiek wątły, słaby, chorowity, mizerny; charłak» Wymizerowane cherlaki. 2. lm MB. i łow. «o zwierzynie łownej: zwierzę wynędzniałe, często z objawami degeneracji, podlegające… … Słownik języka polskiego
cherlakowaty — cherlakowatyaci «mający wygląd cherlaka; słabowity, chuderlawy, chorowity» Był chudy, blady, cherlakowaty … Słownik języka polskiego
cherlawy — cherlawywi «wątły, mizerny, słaby, chorowity; o zdrowiu: kiepski, lichy» Cherlawy pies. Cherlawe zdrowie … Słownik języka polskiego
chorowitość — ż V, DCMs. chorowitośćści, blm rzecz. od chorowity a) w zn. 1: Chorowitość nie pozwoliła jej skończyć studiów. b) w zn. 2: Chorowitość cery … Słownik języka polskiego
chuchrak — m III, DB. a, N. chuchrakkiem; lm M. i, DB. ów pot. «człowiek wątły, drobny, chorowity» … Słownik języka polskiego
słabowity — słabowityici, słabowitytszy «mający słabe zdrowie, skłonny do chorób; chorowity, wątły» Słabowite dziecko … Słownik języka polskiego
słaby — słabybi, słabybszy 1. «odznaczający się niewielką siłą fizyczną, nie mający silnej budowy; wątły, chorowity, bezsilny» Być słabego zdrowia. Mieć słabe ręce, słabe płuca. Był słaby po chorobie. Był za słaby do pracy fizycznej. ◊ Słaba płeć… … Słownik języka polskiego
wątły — wątłytli, wątłytlejszy 1. «o człowieku: odznaczający się słabą budową ciała, słabym zdrowiem, mający mało sił, chorowity, słabowity; o czyjejś budowie ciała, czyimś stanie zdrowia itp.: szczupły, mizerny, słaby» Wątłe dziecko. Wątły organizm.… … Słownik języka polskiego
zdechlak — m III, DB. a, N. zdechlakkiem; lm M. te i, ci zdechlakacy, DB. ów pot. «człowiek chorowity, słaby fizycznie, mizerny; chuchro» … Słownik języka polskiego