słaby

\słabybi, \słabybszy

1. «odznaczający się niewielką siłą fizyczną, nie mający silnej budowy; wątły, chorowity, bezsilny»

Być słabego zdrowia.

Mieć słabe ręce, słabe płuca.

Był słaby po chorobie.

Był za słaby do pracy fizycznej.

◊ Słaba płeć «kobiety»

◊ pot. Słaba głowa «brak zdolności, mierna inteligencja; ktoś mało zdolny»

◊ Mieć słabą głowę «być mało odpornym na działanie alkoholu, łatwo się upijać»

2. «odznaczający się małą siłą psychiczną, brakiem siły woli, charakteru; niestanowczy, chwiejny, uległy»

Człowiek słabego ducha.

Był słaby, nie umiał się nikomu przeciwstawić.

To człowiek słaby, nie wytrwa w swym postanowieniu.

3. «odznaczający się małym nasileniem, małą intensywnością; niewyraźny, nieznaczny»

Słaby podmuch wiatru.

Słaby szmer, dźwięk, głos.

Słabe światło.

Słaba herbata.

Słaby roztwór.

Słaby prąd wody.

Słaby puls.

Dawali słabe oznaki życia.

∆ fiz. Prąd słaby «prąd o małym natężeniu»

◊ Słaba nadzieja «niewielkie szanse na coś»

◊ W słabym stopniu «nieznacznie, mało, trochę»

4. «mało odporny na działanie siły fizycznej, łatwo ulegający zniszczeniu, nietrwały; nie mający większych możliwości obronnych lub ofensywnych, źle umocniony»

Słaby materiał.

Słabe nici.

Słabe buty.

Słaby mur.

Słaba armia.

Słabe państwo.

◊ Słaby punkt, słaba strona, słabe miejsce (czyjeś, czegoś) «dziedzina, w której komuś brak uzdolnień, sprawności itp.; cechy, które przysparzają komuś kłopotu; wady, usterki, które obniżają wartość czegoś»

5. «niezbyt dobrze spełniający swoje zadanie, obowiązki, pracę; niezbyt dobrze działający; źle, nieumiejętnie wykonany»

Słaby uczeń, pracownik.

Słaby utwór.

Słabe wyniki w nauce.

Coraz słabszy wzrok.

Słaba pamięć.