zręczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zręcznyni, zręcznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawny fizycznie; zwinny, zgrabny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zręczny sportowiec. Zręczna dziewczynka. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bon mot — [wym. bą mo] m IV, D. bon motu, Ms. bon mocie; lm M. bon moty (pisane czasem: bonmot, bon mot) «zręczny zwrot, zwięzłe powiedzenie; trafny dowcip» Nie zależy mi na bon motach i efekciarskich błyskach. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
celny — I celnyni, celnyniejszy 1. «trafiający w cel, do celu» Celny rzut, strzał. Celne uderzenie. Celna broń. Celny strzelec. 2. «trafiający w sedno; trafny, udany, zręczny» Celny dowcip. Celne powiedzenie … Słownik języka polskiego
cięty — cięci imiesł. bierny czas. ciąć (p.) cięty w użyciu przym. 1. «umiejący się odciąć; dowcipny, zjadliwy, ostry» Cięty pisarz, satyryk. Cięty dowcip, artykuł. Cięty język. Cięte pióro. Cięta odpowiedź. 2. pot. «zagniewany, zły na kogoś, na coś» … Słownik języka polskiego
dyplomata — m odm. jak ż IV, CMs. dyplomataacie; lm M. dyplomataaci, DB. dyplomatatów «mąż stanu zajmujący się polityką zagraniczną państwa, członek placówki lub misji dyplomatycznej» przen. «człowiek zręczny w postępowaniu, taktowny, układny» ‹łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
dyplomatyczny — dyplomatycznyni 1. «dotyczący dyplomacji, odnoszący się do dyplomacji lub dyplomatów, należący do dyplomacji» Stosunki dyplomatyczne. Przedstawiciele dyplomatyczni. Wiza, nota dyplomatyczna. Służba dyplomatyczna. Kariera dyplomatyczna. Język… … Słownik języka polskiego
fertyczny — fertycznyni «żwawy, zwinny, ruchliwy, zgrabny, zręczny» Fertyczna dziewczyna. Fertyczne podskoki. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
gibki — gibcy «giętki, sprężysty, zwinny, zręczny» Gibka kibić, gibkie ruchy. Gibcy młodzieńcy … Słownik języka polskiego
gracki — grackiccy przestarz. «dzielny, zręczny, chwacki» Gracki chłopak, młodzian … Słownik języka polskiego
gracz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «człowiek biorący udział w grze towarzyskiej, sportowej, hazardowej» Dobry, doskonały gracz w kręgle, w szachy, w piłkę nożną. Nałogowy, namiętny gracz karciany. Gracze klubu „Spójnia . przen. «o kimś… … Słownik języka polskiego