- zuchwalec
- m II, DB. \zuchwaleclca, W. \zuchwaleclcze a. \zuchwaleclcu; lm M. \zuchwaleclcy, DB. \zuchwaleclców«człowiek zuchwały, bezczelny; arogant»
Słownik języka polskiego . 2013.
zuchwalec
Look at other dictionaries:
zuchwalec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. zuchwaleclcze || zuchwaleclcu; lm M. zuchwaleclcy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto zachowuje się zuchwale, arogancko, bezczelnie; arogant {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
arogant — m IV, DB. a, Ms. arogantncie; lm M. arogantnci, DB. ów «człowiek zachowujący się arogancko, traktujący innych z arogancją; zuchwalec, impertynent» … Słownik języka polskiego
impertynent — m IV, DB. a, Ms. impertynentncie; lm M. impertynentnci, DB. ów «człowiek zachowujący się w sposób impertynencki; zuchwalec, grubianin, arogant» … Słownik języka polskiego
arogant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. arogantncie; lm M. arogantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zachowujący się w sposób arogancki, odznaczający się arogancją; zuchwalec, impertynent {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
impertynent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. impertynentncie; lm M. impertynentnci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zachowujący się grubiańsko, niegrzecznie; obrażający, znieważający kogoś; arogant, zuchwalec {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
