zwiastować

zwiastować
ndk IV, \zwiastowaćtuję, \zwiastowaćtujesz, \zwiastowaćtuj, \zwiastowaćował, \zwiastowaćowany
1. książk. «być zapowiedzią czegoś; zapowiadać, wróżyć»

Chmury zwiastują burzę.

2. czasem też, dk przestarz. «oznajmiać, oznajmić coś uroczyście; obwieszczać, obwieścić, ogłaszać, ogłosić»

Zwiastować komuś ważną nowinę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • zwiastować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, zwiastowaćtuję, zwiastowaćtuje, zwiastowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być symptomem, zapowiedzią czegoś; zapowiadać, wróżyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poranna rosa zwiastuje… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nowina — ż IV, CMs. nowinanie; lm D. nowinain 1. «nowa, nie znana, często niespodziewana wiadomość, wieść» Ciekawa, dobra, zła, miła, pomyślna, radosna, smutna, ważna, wielka nowina. Najświeższe nowiny dnia. Nowiny z szerokiego świata. Garść, lawina nowin …   Słownik języka polskiego

  • zapowiadać — ndk I, zapowiadaćam, zapowiadaćasz, zapowiadaćają, zapowiadaćaj, zapowiadaćał, zapowiadaćany 1. forma ndk czas. zapowiedzieć (p.) 2. «zwiastować, rokować, wróżyć» Chmury zapowiadały deszcz. Nic nie zapowiadało awantury. zapowiadać się 1. forma… …   Słownik języka polskiego

  • zwiastowanie — n I rzecz. od zwiastować …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”