zwietrzeć

zwietrzeć
dk III, \zwietrzećeje, \zwietrzećtrzał, \zwietrzećtrzały
1. «o różnego rodzaju substancjach: stracić pewne części lotne, zapach; wywietrzeć»

Perfumy zwietrzały.

Zwietrzały alkohol, proch, zapach.

Zwietrzała kawa, herbata.

przen.

Zwietrzałe dowcipy.

2. geol. «o minerałach, skałach: rozpaść się, rozkruszyć się wskutek działania czynników atmosferycznych»

Okruchy zwietrzałych skał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • zwietrzeć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wietrzeć I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zwietrzeć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wietrzeć III {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wietrzeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIIa, wietrzećeje, wietrzećtrzał {{/stl 8}}– wywietrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa, {{/stl 8}}zwietrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} o różnych substancjach: tracić lotne cząsteczki, a w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wywietrzeć — dk III, wywietrzećeje, wywietrzećrzał «o zapachu, o lotnych cząstkach jakiejś substancji: ulotnić się; o substancji: stracić lotne cząstki wskutek działania powietrza, zwietrzeć» Zapach wywietrzał. Perfumy wywietrzały. ◊ Alkohol wywietrzał komuś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”