zwolennik

zwolennik
m III, DB. -a, N. \zwolennikkiem; lm M. \zwolennikicy, DB. -ów
«człowiek popierający kogoś, coś, stojący po czyjejś stronie, oddany komuś, czemuś; stronnik (czyjś), wyznawca (czegoś)»

Fanatyczny, namiętny, żarliwy zwolennik czegoś.

Zwolennik cesarza, króla.

Zwolennicy reform.

Zjednać sobie wielu zwolenników.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zwolennik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. zwolennikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto opowiada się za czymś, popiera kogoś, coś; czyjś stronnik, wyznawca czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwolennik postępu, reform. Fanatyczny, gorący, żarliwy zwolennik.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • absolutysta — m odm. jak ż IV, CMs. absolutystayście; lm M. absolutystayści, DB. absolutystatów 1. «zwolennik absolutyzmu ustroju państwowego» 2. «zwolennik absolutyzmu poglądu filozoficznego» …   Słownik języka polskiego

  • federalista — m odm. jak ż IV, CMs. federalistaiście; lm M. federalistaiści, DB. federalistatów 1. polit. «zwolennik federalizmu ustroju państwowego» 2. polit. «członek amerykańskiego stronnictwa działającego w końcu XVIII i na początku XIX wieku,… …   Słownik języka polskiego

  • konceptualista — m odm. jak ż IV, CMs. konceptualistaiście; lm M. konceptualistaiści, DB. konceptualistatów 1. «zwolennik, przedstawiciel konceptualizmu w filozofii» 2. «zwolennik, przedstawiciel konceptualizmu w sztuce» …   Słownik języka polskiego

  • konstytucjonalista — m odm. jak ż IV, CMs. konstytucjonalistaiście; lm M. konstytucjonalistaiści, DB. konstytucjonalistatów 1. «zwolennik monarchii konstytucyjnej; wyznawca konstytucjonalizmu w polityce» 2. «zwolennik konstytucjonalizmu w psychologii» …   Słownik języka polskiego

  • radykał — m IV, DB. a, Ms. radykałale; lm M. owie, DB. ów 1. «zwolennik radykalizmu; członek lub zwolennik partii politycznej o programie radykalnym» 2. «człowiek mający skrajne poglądy, bezkompromisowe metody postępowania» ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

  • reformista — m odm. jak ż IV, CMs. reformistaiście; lm M. reformistaiści, DB. reformistatów 1. «zwolennik reformizmu» 2. przestarz. «zwolennik wprowadzania reform, reformowania czegoś» …   Słownik języka polskiego

  • rewizjonista — m odm. jak ż IV, CMs. rewizjonistaiście; lm M. rewizjonistaiści, DB. rewizjonistatów 1. «zwolennik rewizjonizmu w polityce zagranicznej» 2. «zwolennik rewizjonizmu w międzynarodowym ruchu robotniczym» …   Słownik języka polskiego

  • secesjonista — m odm. jak ż IV, CMs. secesjonistaiście; lm M. secesjonistaiści, DB. secesjonistatów 1. «zwolennik secesji, odłączenia się od jakiejś grupy, organizacji» 2. «artysta reprezentujący secesję, zwolennik secesji w sztuce» …   Słownik języka polskiego

  • człowiek — 1. Człowiek bez charakteru «człowiek o słabej woli»: Po każdym niespełnieniu wracałem do domu, przekonany, że jestem człowiekiem bez charakteru. S. Mrożek, Opowiadania II. 2. Człowiek bez jutra «człowiek niemający perspektyw, szans osiągnięcia… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”