zwołać

zwołać
dk I, \zwołaćam, \zwołaćasz, \zwołaćają, \zwołaćaj, \zwołaćał, \zwołaćany - zwoływać ndk VIIIa, \zwołaćłuję, \zwołaćłujesz, \zwołaćłuj, \zwołaćywał, \zwołaćywany
1. «wołając skupić, zgromadzić gdzieś wiele osób, zwierząt»

Zwołać dzieci do klasy.

Zwoływać kury, kaczki do jedzenia.

Zwoływano ludzi na ratunek, do pomocy.

2. «zarządzić zebranie się jakiegoś grona osób; wezwać jakieś ciało ustawodawcze, jakąś organizację itp. do zgromadzenia się»

Zwołać sejm, sesję sejmową, kongres, sobór.

Zwołać wiec, zjazd.

Zwołać naradę, odprawę, zebranie.

zwołać się - zwoływać się «wołając, nawołując się wzajemnie zebrać się, zgromadzić się; przywołać siebie wzajemnie»

Dzieci zwoływały się do świetlicy.

Zwoływać się w lesie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • zwoływać się – zwołać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wołając na siebie, nawołując się wzajemnie, gromadzić się w jednym miejscu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwoływali się w lesie. Zwoływali się do wyjścia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skrzyknąć — dk Va, skrzyknąćnę, skrzyknąćniesz, skrzyknąćnij, skrzyknąćnął, skrzyknąćnęła, skrzyknąćnęli, skrzyknąćnięty, skrzyknąćnąwszy skrzykiwać ndk VIIIb, skrzyknąćkuję, skrzyknąćkujesz, skrzyknąćkuj, skrzyknąćiwał, skrzyknąćiwany «krzykiem wezwać,… …   Słownik języka polskiego

  • zwoływać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zwoływaćłuję, zwoływaćłuje, zwoływaćany {{/stl 8}}– zwołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, zwoływaćam, zwoływaća, zwoływaćają, zwoływaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wołając,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • alarmowo — «stosując sygnały alarmowe, systemem alarmowym; na alarm» Zebrać się, zwołać się alarmowo …   Słownik języka polskiego

  • apel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «zbiórka, np. członków organizacji, uczestników obozu, żołnierzy, więźniów, w celu sprawdzenia obecności, stanu umundurowania, uzbrojenia, ogłoszenia zebranym rozkazu, programu zajęć itp.» Apel poranny, wieczorny …   Słownik języka polskiego

  • koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

  • konferencja — ż I, DCMs. konferencjacji; lm D. konferencjacji (konferencjacyj) «zebranie, posiedzenie grona osób, np. przedstawicieli rządów, organizacji społecznych, partyjnych, naukowych itp. poświęcone omówieniu określonych zagadnień» Konferencja pokojowa.… …   Słownik języka polskiego

  • konsylium — n VI; lm M. konsyliumlia, D. konsyliumliów 1. «narada kilku lekarzy, zwykle różnych specjalności, w celu rozpoznania choroby i ustalenia sposobu jej leczenia» Konsylium specjalistów. Zwołać konsylium. 2. daw. «rada, narada w ważnej sprawie»… …   Słownik języka polskiego

  • masówka — ż III, CMs. masówkawce; lm D. masówkawek 1. pot. «otwarte zebranie (np. w zakładzie pracy) obliczone na masowy udział osób zainteresowanych; wiec» Masówka robotnicza. Uczestniczyć w masówce. Zwołać masówkę. 2. pot. «produkcja masowa; towar… …   Słownik języka polskiego

  • narada — ż IV, CMs. naradaadzie; lm D. naradaad «radzenie nad jakimiś sprawami, wspólne ich omawianie, uzgadnianie poglądów w jakiejś sprawie, zwykle przez większą liczbę osób; naradzanie się; zebranie, konferencja» Narada produkcyjna, robocza, wojenna.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”