- żebranina
- ż IV, CMs. \żebraninanie, blm«prośba, prośby o jałmużnę; żebranie»
Natrętna żebranina.
Uprawiać żebraninę.
Słownik języka polskiego . 2013.
Natrętna żebranina.
Uprawiać żebraninę.
Słownik języka polskiego . 2013.
žebranina — מebraninà (sl.) sf. (2) Dg elgetystė: Per mus gi nieko nėr – žebraninà Str … Dictionary of the Lithuanian Language
żebranina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. żebraninanie; blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} proszenie o jałmużnę; żebranie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uprawiać żebraninę w pociągach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żebry — blp, D. żebryrów przestarz. «proszenie o jałmużnę; żebranie, żebranina» zwykle we fraz. Chodzić, iść na żebry, po żebrach «trudnić się żebraniną; żebrać» … Słownik języka polskiego
proszony — proszonyszeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. prosić (p.) proszony w użyciu przym.: ∆ Proszony obiad, proszona kolacja itp. «obiad, kolacja, na które ktoś został zaproszony» proszone w użyciu rzecz., tylko we fraz. Iść, chodzić itp. po… … Słownik języka polskiego
żebractwo — n III, Ms. żebractwowie, blm «zajęcie żebraka; żebranie, żebranina» Zajmować się żebractwem. Żyć z żebractwa … Słownik języka polskiego
żebry — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, lm D. żebryrów, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} żebranie, żebranina ZOB.chodzić [iść, pójść] na żebry [po żebrach] {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień