Chrząstka nosa, ucha.
Chrząstki stawowe.
Jeść mięso z chrząstką.
Słownik języka polskiego . 2013.
chrząstka — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. chrząstkatce; lm D. chrząstkatek {{/stl 8}}{{stl 7}} rozmaicie ukształtowane twory w ciele zwierząt i ludzi zbudowane ze zbitej i sprężystej tkanki łącznej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chrząstka stawowa. Chrząstka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chrząstkowy — przym. od chrząstka Chrząstkowa część ucha. Chrząstkowe połączenie kości … Słownik języka polskiego
chrzęstny — «zbudowany z chrząstki» Szkielet chrzęstny ryb. ∆ biol. Komórki chrzęstne «komórki tkanki chrzęstnej, powstające z komórek chrząstkotwórczych, leżące w jamkach wśród substancji międzykomórkowej; chondrocyty» ∆ Tkanka chrzęstna → chrząstka ∆ zool … Słownik języka polskiego
dysk — m III, D. u, N. dyskkiem; lm M. i 1. sport. «krążek drewniany okuty metalem używany w sporcie do rzutów w dal» Rzut dyskiem. 2. sport. «rzut dyskiem jako konkurencja sportowa» Ogłoszono wyniki w dysku. 3. med. «chrząstka międzykręgowa łącząca dwa … Słownik języka polskiego
menisk — m III, D. u, N. meniskkiem; lm M. i 1. anat. → łękotka 2. anat. «pierścieniowata chrząstka międzykręgowa w kręgach grzbietowych» 3. fiz. «wypukła lub wklęsła powierzchnia cieczy w wąskich naczyniach» 4. fiz. «szkło optyczne wypukłe z jednej, a… … Słownik języka polskiego
nagłośnia — ż I, DCMs. nagłośniani; lm D. nagłośniani anat. «ruchoma chrząstka zamykająca wejście do krtani w czasie połykania» … Słownik języka polskiego
nagłośniowy — przym. od nagłośnia Chrząstka nagłośniowa … Słownik języka polskiego
nosowy — przym. od nos (zwykle w zn. 1) Jama, kość, chrząstka, przegroda nosowa. Otwory nosowe ptaka. ∆ Głos nosowy, odgłos, dźwięk itp. nosowy «głos człowieka mówiącego przez nos, głos stłumiony na skutek utrudnionego przepływu powietrza przez nos;… … Słownik języka polskiego
pierścieniowaty — 1. «mający kształt pierścienia, przypominający wyglądem pierścień» Chrząstka pierścieniowata. 2. «o gąsienicach, dżdżownicach: mający ciało składające się z pierścieni (segmentów)» … Słownik języka polskiego
przegroda — ż IV, CMs. przegrodaodzie; lm D. przegrodaród 1. «to, co przegradza, dzieli; ścianka przedzielająca, przepierzenie, bariera itp.» Cienka, gruba przegroda. Przegroda z cegły, z desek. Postawić, zbudować przegrodę. Pomieszczenie podzielone… … Słownik języka polskiego
