- chwalić
- ndk VIa, \chwalićlę, \chwalićlisz, chwal, \chwalićlił, \chwalićlony1. «mówić o kimś, o czymś z uznaniem, aprobatą; oceniać dodatnio»
Chwalić dziecko za pilność.
Chwalić żonę przed mężem.
Chwalić czyjąś gospodarność.
Chwalono ją, że taka oszczędna.
◊ Chwalić sobie coś «być zadowolonym z czegoś»◊ Coś się komuś chwali «coś jest poczytywane komuś za zasługę, za działanie pozytywne»□ Każda liszka swój ogonek chwali.□ Nie chwal dnia przed zachodem słońca.2. «czcić, wielbić, sławić»Chwalić Stwórcę.
◊ przestarz. Chwalić Boga «to bardzo dobrze; na szczęście; Bogu dzięki»◊ Wszelki duch Pana Boga chwali «okrzyk wyrażający zaskoczenie, zdziwienie, strach itp.»chwalić się «podkreślać własne zalety, chełpić się czymś»Chwalić się dziećmi przed znajomymi.
Chwalił się kolegom, że dostał premię.
Nie ma się czym chwalić.
◊ Nie chwaląc się (pot. Nie chwalący się)… «bez przechwałek; nie mówiąc tego po to, aby się chwalić…»
Słownik języka polskiego . 2013.