cichaczem

cichaczem
«nie czyniąc hałasu, po cichu; ukradkiem, niepostrzeżenie»

Wymknąć się skądś, zakraść się dokądś cichaczem.

przen. «w tajemnicy przed innymi, potajemnie, skrycie»

Cichaczem wyjechać za granicę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • cichaczem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tak, by nie zostać usłyszanym, zauważonym, najciszej jak można; po cichu, bez hałasu, ukradkiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyjść cichaczem przez okno. Zajść… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cichaczem — Ukradkiem; po cichu; niepostrzeżenie Eng. Secretly; quietly; inconspicuously …   Słownik Polskiego slangu

  • ciszkiem — → cichaczem …   Słownik języka polskiego

  • zamknąć — 1. Zamknąć komuś (czyjeś) oczy, powieki «będąc przy czyjejś śmierci, przysłonić jego oczy powiekami»: (...) proszę bardzo zwolnić mojego syna, zanim oczy zamknę, żeby go jeszcze ujrzały i żeby on zamknął moje oczy i żebym umarła w spokoju za moją …   Słownik frazeologiczny

  • zamykać — 1. Zamknąć komuś (czyjeś) oczy, powieki «będąc przy czyjejś śmierci, przysłonić jego oczy powiekami»: (...) proszę bardzo zwolnić mojego syna, zanim oczy zamknę, żeby go jeszcze ujrzały i żeby on zamknął moje oczy i żebym umarła w spokoju za moją …   Słownik frazeologiczny

  • cichcem — pot. → cichaczem Cichcem uciekli z domu. przen. Handlował cichcem, pokątnie …   Słownik języka polskiego

  • milczek — m III, DB. milczekczka, N. milczekczkiem; lm M. milczekczki, DB. milczekczków «człowiek milczący, małomówny, mrukliwy; mruk» Od dziecka była milczkiem. Nudno tu, zebrały się same milczki. milczkiem «nic nie mówiąc, milcząco; po cichu, cichaczem,… …   Słownik języka polskiego

  • uskubnąć — dk Va, uskubnąćnę, uskubnąćniesz, uskubnąćnij, uskubnąćnął, uskubnąćnęła, uskubnąćnięty, uskubnąćnąwszy → uskubać (w zn. 1 i 3) przen. «zabrać, ująć komuś niewielką część czegoś nielegalnie, podstępnie, cichaczem» Uskubnął ojcu trochę grosza …   Słownik języka polskiego

  • wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… …   Słownik języka polskiego

  • wkraść się — dk Vc, wkradnę się, wkradniesz się, wkradnij się, wkradł się, wkradłszy się wkradać się ndk I, wkraść sięam się, wkraść sięasz się, wkraść sięają się, wkraść sięaj się, wkraść sięał się «wejść, dostać się gdzieś ukradkiem, cichaczem,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”