cienieć

ndk III, \cieniećeję, \cieniećejesz, \cieniećej, \cieniećniał, \cieniećeli

1. «stawać się cienkim, cieńszym, szczuplejszym; chudnąć, maleć»

Lód na rzece cieniał coraz bardziej.

Chory bladł i cieniał z dnia na dzień.

2. rzad. «o głosie, dźwięku: stawać się cieńszym, wyższym»

Świst pocisku cieniał.