- cierpieć
- ndk VIIa, \cierpiećpię, \cierpiećpisz, cierp, \cierpiećpiał, \cierpiećpiany1. «odczuwać, przeżywać, znosić ból fizyczny lub moralny; boleć nad czymś lub z powodu czegoś; doznawać czegoś przykrego»
Cierpieć z powodu rany w nodze.
Cierpieć ból, głód, nędzę, zimno.
Cierpieć za popełnione winy.
Cierpieć nad czyimś nieszczęściem.
Nieść pomoc cierpiącemu człowiekowi.
◊ Cierpieć coś do kogoś «mieć do kogoś urazę, odczuwać niechęć»◊ Cierpieć męki Tantala «męczyć się wskutek niemożności osiągnięcia czegoś bliskiego, pożądanego»2. «chorować; mieć, znosić jakąś dolegliwość»Cierpieć na schizofrenię, na bóle w stawach.
Cierpieć na bezsenność.
◊ Cierpieć na brak czegoś «odczuwać brak czegoś, nie mieć czegoś potrzebnego»3. «znosić cierpliwie, tolerować»Jak możesz cierpieć w domu takiego człowieka?
4. tylko z przeczeniem «nie znosić, bardzo nie lubić, nienawidzić»Nie cierpieć plotek.
◊ Coś nie cierpi zwłoki «coś wymaga natychmiastowego załatwienia, zajęcia się»5. «ponosić stratę, szkodę, być poszkodowanym, narażonym na szwank; tracić»Cierpiały na tym jego interesy.
cierpieć się tylko z przeczeniem «nie znosić wzajemnie jeden drugiego, bardzo się nie lubić»Nie cierpieli się od dawna.
Słownik języka polskiego . 2013.