- cudować
- ndk IV, \cudowaćduję, \cudowaćdujesz, \cudowaćduj, \cudowaćowałpot. «wydziwiać, grymasić, kaprysić; dziwić się»
Nie cuduj z tą fryzurą, wyglądasz dobrze.
Ubierz się przyzwoicie, żeby nad tobą nie cudowali.
Słownik języka polskiego . 2013.
cudować
Look at other dictionaries:
cudować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, cudowaćduję, cudowaćduje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wydziwiać, grymasić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oni strasznie cudują z dziećmi. Cudować z samochodem, z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
