- cudowność
- ż V, DCMs. \cudownośćści; lm MD. \cudownośćścirzecz. od cudownya) zwykle blm, w zn. 1: Wprowadzać do utworów elementy cudowności.b) w zn. 2:
Uderzała cudowność rzeźby.
Słownik języka polskiego . 2013.
Uderzała cudowność rzeźby.
Słownik języka polskiego . 2013.
cudowność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. cudownośćści; lm M. cudownośćści, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} coś wywołującego zachwyt, odznaczającego się niezwykłym pięknem; coś wspaniałego, nadzwyczajnego, zadziwiającego; wspaniałość, osobliwość :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień