- cwaniak
- m III, DB. -a, N. \cwaniakkiem; lm M. ci \cwaniakacy, te -i, DB. -ówposp. «człowiek przebiegły, chytry, radzący sobie w każdej sytuacji, nawet czyimś kosztem; spryciarz»
Słownik języka polskiego . 2013.
cwaniak
Look at other dictionaries:
cwaniak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm. M. cwaniakacy || i, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś sprytny, umiejący wykorzystać sytuację, by osiągnąć swój cel jak najmniejszym nakładem pracy, często cudzym kosztem; spryciarz, krętacz {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cwaniak — Mężczyzna sprytny lub przebiegły Eng. A smart, shrewd, or cunning man … Słownik Polskiego slangu
cwaniak — salceson … Słownik gwary warszawskiej
cwaniak z miodem w uszach — Mężczyzna sprytny lub przebiegły Eng. A smart, shrewd, or cunning man … Słownik Polskiego slangu
Aleksander Kamiński — Infobox Person name = Aleksander Kamiński caption = ps. Kamyk birth date = birth date|1903|1|28|mf=y dead=dead birth place = Warsaw, Congress Poland, Russian Empire death date = death date and age|1978|3|15|1903|1|28|mf=y death place = Warsaw,… … Wikipedia
Каминский, Александр (Польша) — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Каминский. Александр Каминский Род деятельности: педагог, писатель, подпольщик Дата рождения … Википедия
nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… … Słownik frazeologiczny
cwaniaczek — m III, DB. cwaniaczekczka, N. cwaniaczekczkiem; lm M. cwaniaczekczki, DB. cwaniaczekczków zdr. od cwaniak Poznał miejscowych cwaniaczków … Słownik języka polskiego
frant — m IV, DB. a, Ms. frantncie; lm M. te y, ci owie (frantnci), DB. ów 1. hist. «w dawnej Polsce: wędrowny komediant, błazen» Dowcipny, zabawny frant. 2. przestarz. «człowiek chytry, przebiegły, filut, łgarz, oszust, spryciarz, cwaniak» Frant kuty na … Słownik języka polskiego
knajak — m III, DB. a, N. knajakkiem; lm M. te i, ci knajakacy, DB. ów gw. miejska «włóczęga, ulicznik, spryciarz, cwaniak» … Słownik języka polskiego
